Arrivederci Italia!

Als we richting Italië kijken, zien we donkere wolken. We komen aan in Villa San Giovanni en zijn weer op het vaste land van Italië. Het was even een uitstapje naar Sicilië en we hebben erg genoten van dit eiland. We nemen nu de route van de neus van de laars van Italië naar de hak van de laars, afwisselend langs de kust en door het binnenland. Het eerste uur plenst het van de regen, maar daarna trekt het open en hebben we heerlijk weer. We genieten van het rijden en kijken en doen vandaag niet veel meer dan dat. Om 4 uur zoeken we een camperplek en we overnachten op een leuk plekje in Belverdere Marittimo bij een boer die wat bij probeert te verdienen. De volgende morgen rijden we nog een stuk langs de kust naar het Noorden. Bij Maratea slaan we af het binnenland in en nemen we afscheid van de Tyrrheense zee. Het valt ons op hoeveel ze hier doen aan alternatieve energiewinning. Veel windturbines, maar vooral grote velden volgeplaatst met zonnepanelen. Blijft jammer dat dit bij ons (in Zuid Afrika) nog zo weinig toegepast wordt. Het is weer eens een schitterende route dwars door de bergen. Het lijken wel duinen, maar het zijn rotsen.We zien ook hele oude dorpjes liggen boven op de berg, die totaal verlaten zijn. Na enkele uren komen we aan in Taranto bij de Ionische zee en vandaar rijden we door naar Brindisi aan de Adriatische zee. Wel heel bijzonder 3 zeeën te zien op één dag. We besluiten vandaag even wat door te rijden. We willen in Brindisi uitzoeken hoe we over een paar dagen de oversteek naar Albanië kunnen maken. In de haven blijkt dat er een aantal kantoren gesloten zijn, omdat er weinig mensen de overtocht boeken naar Albanië. We vinden een kantoortje waar de overtocht naar Vlöre wel te regelen is. Nu blijkt dat er op maandag geen boot gaat, dan dus maar zondagnacht. Zondagavond moeten we inchecken en dan om 21.30 boarden om vervolgens om 23.30 weg te varen. We hadden graag naar Dürres gevaren zodat we iets meer van Albanië kunnen zien, maar die vaart bestaat niet meer. Blij dat we het hebben kunnen vinden en regelen rijden we verder. We komen eind van de middag aan in de uiterste puntje van de hak. We genieten van het uitzicht onder de vuurtoren in Marina di Léuca, waar de Adriatische en Ionische zee bij elkaar komen. Onze camping ligt hier vlakbij. We blijven hier 2 nachten, zodat we even de was kunnen doen en wat kunnen relaxen. Nou ja even de was doen, we hebben 4 weken niet gewassen dus het is een behoorlijke klus – zeker omdat we het met de hand doen. Het is zulk mooi weer dat we ook meteen de lakens wassen. Het is inmiddels zondag vroeg en nog erg stil op de camping. We blijven gezellig zitten tot na de koffie en besluiten dan om op te breken. Een half uurtje later zijn we op pad, eerst nog even naar de punt. Over het plein voor de kerk schalt de stem van een priester uit de luidsprekers. We kijken even binnen in de kerk en ook in de kapel ernaast. Er zitten jonge meisjes te wachten tot ze ter biecht kunnen gaan. Apart!  Dan rijden we over de kustweg via Otranto naar Brindisi. We zijn erg vroeg en hebben nog tijd over om het centrum in te gaan. We nemen voor de laatste keer een overheerlijk Italiaans ijsje en rusten wat uit op een terrasje. Daarna gaan we richting de haven. Een heerlijke ontspannen dag. Misschien zeggen we het wel te vaak maar we genieten zo enorm van de natuur, wegen en/of weggetjes maar vooral van de schitterende uitzichten en ook op zijn tijd natuurlijk van de cultuur en de mensen. Om 6 uur halen we onze tickets op. We werken ons dagboek nog even bij. We zien de boot al liggen, een lekkere oude boot maar we wagen het er op! Op naar Albanië
Arrivederci Italia!
Voor meer foto’s zie map 10. Italy in de Gallery.