We hebben een wat onrustige nacht, doordat Spaanse jongelui besluiten een party te houden in de auto die ze naast ons hebben geparkeerd. We kennen inmiddels alle Spaanse top 10 hits! We laten onze auto staan op de parkeerplaats en wandelen onder de paraplu het centrum in om de kathedraal van Burgos te bezoeken.
Deze kathedraal staat ook op de UNESCO Wereld Erfgoedlijst. De bouw van de kathedraal begon in 1221. Negen jaar later werd de kerk in gebruik genomen, maar de bouw duurde met tussenpozen voort tot 1567, oftewel 330 jaar. De gotische kathedraal is drieschepig, heeft dwarspanden, 18 kappellen en een zware toren uit de 16e eeuw. Er steken 8 rijk versierde torentjes boven uit. Het is nog vroeg en we moeten nog even wachten, om 9.30 uur gaat de kathedraal open. De kathedraal is toegewijd aan Maria. Aan de noordzijde bevindt zich de gouden trap, de Escalada Dorada.
Verder kijken we onze ogen uit aan al het goud, zilver, marmer en al het andere pracht en praal. Ook zijn er beroemde stenen tableaus te zien. Helaas tast het zout uit het gesteente (na zoveel eeuwen) het gesteente aan waardoor sommige afbeeldingen bijna niet meer zichtbaar zijn. Er vinden dan ook continu restauraties plaats.
Na ruim een uur lopen we weer naar buiten. Het is nog steeds erg regenachtig en we nemen even een kopje koffie met iets lekkers erbij. We praten wat na over ons vervolg en wat we gaan bezoeken. Dit is best lastig; je zou alles wel willen bekijken, maar dat lukt niet, dan zouden we er nog wat jaartjes aan moeten plakken. De mooiste en belangrijkste plekken proberen we op te zoeken. En we hebben tussendoor ook tijd nodig om te verwerken wat we zien en beleven. Daarna vervolgen we onze weg richting Santiago de Compostela, een tocht van zo’n 400 kilometer. We doen daar een paar dagen over, want we trekken helemaal binnendoor langs allerlei steile passen en smalle weggetjes. De enige camping die we tegenkomen blijkt gesloten. We zoeken een plaats achter een grote fabriek, lekker illegaal. We rijden een smal paadje in en we eindigen bij een klein riviertje. Daar slaan we ons kamp op en maken ons gereed voor de nacht.
Er komt nog een man in een auto langs en Co vraagt of het een probleem is dat we hier staan. Nou non problemos. Nog 2 mannetjes van de fabriek komen nieuwsgierig kijken. Wij lopen onze douche mis door het wildkamperen en nemen dus een Afrikaanse douche: met een pannetje water. Het is heerlijk stil en we slapen dus goed. Als we opstaan blijkt het –6 graden, brrrr gelukkig merken we daar weinig van in de tent. Alleen het afbreken van de tent onder het ijs, is even bikkelen. We genieten van een wisselend landschap met veel natuurschoon. na enige tijd rijden we opeens de wolken in, een par uur hebben we een kleine wereld. Opeens zien we blauwe lucht en we rijden boven de wolken (1500 meter). Ook ligt er een pak sneeuw.
We maken een tussenstop in Lugo. Lugo is bekend om zijn Romeinse muur die helemaal rond het oude centrum loopt. De muur dateert uit de derde eeuw na Christus en is nog grotendeels in tact. Het is een vooraanstaand voorbeeld van de laatst Romeinse vestingwerken in West-Europa. In 2007 werd de muur van Lugo gepartnerd met de Chinese muur. We vinden al gauw een goede parkeerplek en beklimmen de muur via een steile trap.
We wandelen heerlijk in het zonnetje boven op de 4 meter brede muur en gaan er soms af om het historisch centrum te bekijken. De hoogte van de muur varieert tussen de 8 en 12 meter, de totale lengte is ruim 2 kilometer.
Na een uurtje vertrekken we weer. We doen boodschappen voor een paar dagen en besluiten dat het genoeg is voor vandaag. We proberen een camping of camperplek te zoeken, maar helaas weinig te vinden of ze gaan pas half juni open. Overnachtingsplekken zijn echt dun bezaaid hier in Noord Spanje. Tenslotte komen we aan in Miño, bij een schitterende camping op een hoge rots pal aan zee. Ook hier zegt de man dat ze gesloten zijn. We leggen uit dat we niets kunnen vinden en vragen of we por favor voor een nachtje mogen blijven. Hij vindt het erg bezwaarlijk, omdat alles is afgesloten en we dus geen faciliteiten hebben. Nou we hebben ook niets nodig en leggen uit wat we bij ons hebben en dat we echt morgen weer vertrekken. Na lang aarzelen geeft hij toe. Een fantastische plek dus voor vannacht.
Wat later komt de man naar ons toe, want hij vertrekt terug naar huis. We krijgen de sleutel van het hek om morgen het hek te kunnen openen. Ook geeft hij het telefoonnummer van zijn vader en wenst ons het allerbeste. Wat een aardige Spanjaard! We worden wakker met een mooie kijk op de stad aan de overkant van het water, die schittert in het zonlicht. Het is lekker weer en we doen kalm aan. We ontbijten en vertrekken nadat we hebben afgesloten en de sleutel in de brievenbus hebben achtergelaten. We rijden langs de kust naar het Noorden en arriveren op het meest Noordelijke punt van Spanje te weten Cabo Ortegal, net voorbij Cariño.
Koffie bij de vuurtoren, altijd makkelijk als je alles bij je hebt. We rijden dezelfde weg terug, maar van deze kant ziet alles er toch weer anders uit. In A Coruña een grote gezellige stad aan de kust, bezoeken we de vuurtoren op een schiereiland in de stad. Het is erg druk, het is zondag en het lijkt wel of de stad is leeggelopen om naar de kust te gaan. Alle terrasjes zitten vol, mensen zijn aan’t hardlopen en fietsen, of zitten van de zon te genieten. We parkeren onze auto onder de vuurtoren en gaan deze toren bezichtigen en beklimmen.
De toren, Torres de Hercules, is een World Heritage site. Het bouwwerk is 55 meter hoog en meer dan 1900 jaar oud. Het is de oudste Romeinse vuurtoren ter wereld die nog in gebruik is. In de loop der eeuwen is hij diverse keren gerestaureerd. Opvallend zijn de blinde ramen en de diagonaal oplopende lijnen van het metselwerk. In een legende van Hercules, daagt hij de reus Geryon uit voor een duel. Na 3 dagen lukt het Hercules het hoofd van de reus af te hakken, en hij begraaft het en gebiedt om op die plek een toren te bouwen. Na het vertrek van Hercules, maakt zijn neef Hispan de door oom Hercules gestarte bouw van de vuurtoren af, en plaatst er een lamp die nooit uit kan gaan. Ook plaatst hij een grote spiegel op de top van de toren om vijandige schepen te kunnen zien aankomen. Na lunchtijd vertrekken we richting Santiago de Compostela. We willen op tijd stoppen, maar het lukt ons weer niet iets te vinden voor de nacht dus rijden we even door. We vinden een mooie camping 2 km vanaf het historisch centrum van Santiago de Compostela We besluiten hier 2 nachten te blijven. Hierdoor kunnen we onze was doen, de auto en tent wat in orde brengen, lekker douchen, en de afgelopen dagen even laten bezinken.
Voor meer foto’s zie
map 4. Spain (in de Gallery)
Santiago de Compostela is een van de belangrijkste Christelijke bedevaartsoorden. Pelgrims uit heel Europa eindigen hier hun voettocht. Deze voettocht noemt men de Camino de Santiago ofwel de weg naar Santiago. De pelgrims op weg naar Santiago zijn herkenbaar aan de Sint Jakobschelp, het teken van de heilige Jakob. De schelp wordt gedragen met de sluiting naar boven (in tegenstelling tot de schelp van oliemaatschappij Shell). Dit dier in schelp wordt gekweekt langs de Galicische kust en is een delicatesse. Een traditie is ook dat pelgrims een van thuis meegenomen steen achterlaten bij Cruz de Ferro waarmee ze symbolisch hun zonden van zich afleggen en hun weg verlicht vervolgen. Santiago dat eigenlijk Sint Jakobus betekent, is een stad in het noordwesten van Spanje. Er zijn nog meer steden die Santiago heten en is er hier dus het woord Compostela aan toegevoegd, omdat het een bedevaartsoord is. 
We zijn vroeg op en breken ons kamp op. We laten de auto op de camping staan, want we hebben gehoord dat het dichter bij de stad lastig is met parkeren. De bus stopt voor onze camping, maar bedevaartgangers als we zijn, doen wij het te voet. Het is 2.2 kilometer wandelen en het is al licht als we de stad binnen komen. Het is even zoeken en verwarrend waar nu de plek is waar je als toerist, maar ook als bedevaartganger naar toe moet lopen. We gaan richting de kathedraal. Helaas staat deze in de steigers, maar de zij ingang is open en geeft een mooi zicht op het bouwwerk. We bezoeken de kathedraal in al zijn pracht. Volgens een legende zou het graf van de apostel Jakobus, een van de discipelen van Jezus, zich hier bevinden. Nadat hij in Palestina was onthoofd, zou zijn stoffelijk overschot in een stenen boot zijn gelegd waarin twee van zijn discipelen meereisden.De boot bereikte vanzelf de Galicische kust, waarna het dode lichaam werd begraven in de berg Libredon. Over het graf verrees een machtige basiliek. We zien inderdaad een kist met de vermeende overblijfselen. Ook kun je op het altaar het beeld van apostel Jakobus omhelzen. 
Daarna gaan we de omgeving bezichtigen. Om de grote kathedraal heen is een looproute uitgestippeld die wij volgen. Er zijn een groot aantal kerken in een straal van een paar honderd meter ook zijn er andere gebouwen die we bekijken, zoals het paleis van Gelmirez. We zitten even in ‘t zonnetje op de trappen van de kathedraal als een Belg ons aanspreekt. Hij vertelt dat hij een groep rondleid en er straks de bedevaartsmis is en dat het wierrookvat van 1.60 hoog rondgeslingerd gaat worden na de dienst. Dit gebeurt normaal alleen bij speciale gelegenheden, maar deze groep heeft 350 euro betaald om dit te laten gebeuren. Net voordat de dienst is afgelopen komen wij de kerk binnen. De geestelijke spreekt de Belgische groep in het Nederlands toe (bij de prijs inbegrepen haha). 2 mannen in een rode kazuifel pakken het wierrookvat vast en lopen er mee achterwaarts en laten het los als met een schommel. 8 mannen ook in rode kazuifels beginnen aan het koord te trekken en het wierrookvat slingert van links naar rechts van plafond tot plafond enkele minuten. 
Wat een prachtig schouwspel en wat een spektakel. De kerk is afgeladen vol en iedereen is erg onder de indruk. Een mooie afsluiting van een ochtend in Santiago de Compostela. Wij gaan op weg naar Portugal!
