Waar gaan we nu heen?

We gaan naar ....... huis, met een omweggetje ;-) Eerst nog even terug naar de vuurtoren en het zuidelijkste puntje. Interessant eigenlijk dat de Atlantische Oceaan zo verschilt van de Indische Oceaan, qua temperatuur en ook qua dieren en planten.

Rond de Kaap ga je echt niet voor je plezier in zee zwemmen, zo koud! Dan boffen wij met een zee voor de deur, die nooit onder de 20 graden komt! We bekijken de landkaart en de verschillende routes die mogelijk zijn. Meestal nemen we de route langs zee naar Umtentweni, maar het lijkt ons nu leuk om dat juist niet te doen en richting de Karoo te gaan  In Cape Agulhas is het nog flink bewolkt, maar hoe verder landinwaarts we komen hoe zonniger het wordt. We rijden via Montagu en dan de Route 62 richting Oudshoorn. Het is een bergachtig landschap en ook hier lege dammen door de aanhoudende droogte.

Aan het eind van de ochtend hebben we zin om te stoppen. We zijn allebei best moe, misschien is er toch wat van ons afgevallen nu we onze bestemming hebben bereikt? Het is zo fijn om de hartverwarmende reacties op de post over Cape Agulhas te lezen! In Ladismith zien we een bordje van een B&B en camping. Hier strijken we neer op een grasveldje onder een grote boom. Genoeg voor vandaag, we lunchen en gaan relaxen bij de tent.
We vervolgende de Route 62 naar Oudshoorn. In Oudshoorn kun je heerlijke struisvogelbiefstuk eten, maar bij de koffie is dat wat minder haha! Er zijn veel struisvogelfarms in de omgeving. Behalve het vlees worden ook de veren, de huid (leer) en de eieren van de struisvogels gebruikt. De veren worden gebruikt voor stoffers, en natuurlijk voor de Can Can danseressen. Tassen en portemonnees van struisvogelleer zijn erg mooi en prijzig, gelukkig heeft Eef haar Marokkaanse kamelen leren tas al hihi! Van de schaal van de eieren worden allerlei kunstvoorwerpen en lampen gemaakt, en de inhoud maakt een mega-omelet. De eieren komen meestal in de industrie terecht.

Via de Meyringspoort pas rijden we naar het Noorden.

Onze bestemming is het Karoo National Park. We hopen dat we er kunnen kamperen, want morgen begint de Paasvakantie dus het zal wel druk zijn.

Er is inderdaad geen plek meer op de camping, maar wel op de gravelplekken die voor motorhomes bedoeld zijn. Dat is prima voor ons! Het is verschrikkelijk warm. We zetten dus snel de tent op, zodat we wat schaduw hebben. We voelen ons wat vreemd. Het doel van onze reis is weg. Aan de ene kant denk je: als ik 2 dagen flink doorrijd kan ik thuis zijn. Aan de andere kant realiseren we ons dat het juist wel goed is om nog een tijdje te reizen zonder dat we iets hoeven. We hebben zoveel herinneringen te verwerken! We hebben allebei het afgelopen jaar onze Ereader totaal niet gebruikt en ook geen nieuws gevolgd. We hadden genoeg aan het reizen en alle beelden die we daarbij kregen. Wel praten we veel over wat we hebben meegemaakt..

Na een rustige nacht doen we lekker rustig aan en we staan om 7.30 op. Na het ontbijt en douchen kijken we wat we gaan doen vandaag. De keus is: bij de tent blijven of door het park rijden. We kiezen voor het laatste. We nemen veel 4 WD tracks en de natuur is wederom prachtig: mooie bergen en passen. Soms gaat het track door doornbossen. Dan hebben we ineens een lifter bij ons.

We kruisen regelmatig een droge rivierbedding. We speuren in ‘t rond naar het wild. De dieren die we zien gaan bijna op in het landschap en zijn ver weg.

Het zijn wat springbokjes, gemsbokken, harte beesten, zebra’s en kudu’s die we zien. Verder is het stil. Bij de receptie vertelden ze ons al dat rangers bezig zijn om bokken te vangen in het park om ze ergens anders naar over te zetten in verband met de erge droogte. We drinken koffie op een hele mooie picknickplek en gaan weer verder.

Na de lunch rijden we richting het kamp en houden we het voor gezien. Lekker relaxen in de schaduw, want het is ontzettend warm. En we kijken op de kaart welke kant we morgen op zullen gaan. We krijgen wel visite van een hele mooie schildpad.

Vanochtend maken we nog een laatste rondje door het park. Dan ziet Eef ineens dat ze haar kettinkje niet om heeft. Paniek! We rijden terug naar de camping en zoeken overal, zonder resultaat. Eef is erg uit haar doen, want ze heeft het van Co gekregen op onze huwelijksreis in Egypte (bijna 18 jaar dus). We laten ons adres achter voor het geval het kettinkje gevonden wordt en gaan op pad. Vandaag een reisdag door de Karoo. Een uitgestrekt landschap waar behalve wat windmolens (om het water op te pompen voor de dieren) en veel schapen, niets te zien is. Het is als maar rechtdoor, in totaal 500 kilometer.

In Richie is een mooie camping aan de rivier. Hier blijven we 2 nachten, even de was doen en de auto een beetje opruimen voor de laatste twee weken. Als we de tent opzetten, vindt Eef haar kettinkje in bed. Wat een opluchting!

Voor meer foto's zie map 63. South Africa in de gallery.