Kruger National Park

Het is zaterdag 26 maart 2016. Op 24 maart 2015 zijn we per vliegtuig vertrokken van Durban naar Londen. Dus we zijn vandaag al meer dan een jaar weg van huis. Op 1 april 2015 arriveerde de container met de Prado in Londen en zijn we met onze trip gestart. Aanstaande vrijdag is dus ons 1 jarig feestje! Het is fantastisch geweest en we genieten nog iedere dag. Ook het kamperen heeft geen dag tegengestaan. Wel een heel raar idee dat we over 9 nachtjes weer in ons gewone bed liggen! Vandaag rijden we naar ons eerste kamp: Punda Maria. Punda Maria is een klein kamp in het Noorden van het Krugerpark. We hebben zo’n 200 kilometer te rijden. De maximale snelheid op asfaltwegen is 50 km/u en op gravel 40 km/u. Maar voor wild spotten is 20 á 25 km/u een lekkere snelheid. In de lucht zien we een vogel. We wachten tot hij landt, het blijkt een maribu stork.

We nemen vooral gravelwegen, want daar rijden bijna geen mensen. Wel steken er regelmatig dieren over. Als je bedenkt dat het Krugerpark net zo groot is als Nederland, is het bijzonder dat we regelmatig dieren zien.

We rijden via Shingwedzi, waar Co warm kookt. Dat bevalt ons goed, dan is de avond lekker relaxed. Eind van de middag komen we aan in Punda Maria. We vinden een rustig plekje aan de rand van de camping, zetten de tent op en gaan douchen. Daarna genieten we van de geluiden van de dieren.

Na ons paasontbijtje van geroosterde bolletjes met een gekookt eitje, gaan we op pad. Het is geen grote afstand vandaag, want we rijden naar het eerstvolgende kamp Shingwedzi (zuidelijk van Punda Maria). Aan het eind van de ochtend zijn we er. Vlak voor het kamp zien we een olifant met immense slagtanden. Wat een gewicht om mee te torsen!

Na de lunch maken we nog een mooie drive naar Red Rocks. Het is ontzettend warm vandaag. In de auto maakt de airco overuren!

Als we om 15.30 uur terug zijn op de camping zijn we moe, en we hebben erg genoten van de dag. Lekker bij de tent in de schaduw zitten en bijkomen.

Vandaag een mooi begin van de dag als we meteen een hyena met een jong zien.

Terwijl we staan te kijken gaat het kleintje drinken. De melk zit nog op z'n bek. Mooi om de intimiteit tussen hen te zien. Zo lelijk als z’n moeder is, zo mooi is hij!

Het is weer een heerlijke dag. Opvallend is dat er heel veel zwarte mensen het Krugerpark bezoeken. Dat was eerdere jaren niet en is een goed teken! Het kamperen is echter nog niet hun ding. Je zou denken dat mensen die in het Kruger kamperen natuurliefhebbers en dus milieubewust zijn. Tot onze verbazing (eigenlijk tot ons afgrijzen) hebben echter veel mensen een airco bij zich- niet alleen bij caravans, maar zelfs bij tenten. En niet voor een paar uur, maar die klote apparaten staan gewoon 24 uur per dag aan! Absurd! Een andere negatieve ontwikkeling zijn de “coördinatenjagers”. Dit zijn mensen die niet begrijpen hoe fijn en relaxt het is om rond te rijden en de spanning te voelen of je wat gaat zien en wat je gaat zien. Deze mensen geven aan elkaar de GPS coördinaten door waar bijvoorbeeld een leeuw te zien is, zodat de anderen dan zo snel mogelijk naar dat punt kunnen rijden. Idioten! Voor Mopani passeren we de Tropic of the Capricorn weer, hier waren we in Namibië ook.

We rijden via Olifants naar Satara. Ongelooflijk hoe droog de Olifantsrivier is.

Aan het eind van de middag komen we er aan. Het is 39 graden, maar in de schaduw van de tent met een lekker briesje houden we het goed uit. Op de camping komt ineens een reuzegrote varaan aangestapt.

Als we vanmorgen het kamp uitrijden is het een drukte van jewelste van dieren: gnoes, zebra’s en impala’s.

We zijn net goed op weg als we opeens een prachtige leeuw parmantig zien rondstappen. We zijn de enige auto. Het een mooi gezicht, al is hij wel wat mager.

Na een kwartiertje komen er wat meer auto’s bij staan kijken. Dan gaat hij liggen en rijden wij weer verder. Zo’n 10 kilometer vanaf Satara, het is inmiddels 8 uur, zien we een ranger in de berm staan. We rijden stapvoets naar hem toe. En dan zien we een verschrikkelijk beeld voor ons: stropers hebben zojuist een neushoorn gedood. Er komen nog meer rangers en militairen aangereden.

Het is shocking, het dier is nog warm en zijn ontlasting loopt nog uit zijn lichaam. Volgens de ranger is het hooguit 15 minuten geleden gebeurd. Zijn horens zijn eraf gezaagd. Wat een ellende.

De rangers onderzoeken het dier en zijn ook aangeslagen. Na een tijdje rijden we geschokt verder. Tuurlijk weten we dat dit gebeurt, maar nu komt het wel heel dichtbij. Dan zien we een wat oudere man naast z’n auto staan. Officieel mag dat niet, dus we stoppen om te vragen of er iets is en of we kunnen helpen. Hij heeft een lekke band en zijn wielsleutel is afgebroken. Helaas, hij heeft kleine bouten en onze moersleutel is te groot. Er komt al iemand van het kamp aanrijden en die gaat actie ondernemen. Tussen de middag lunchen we in het restaurant in het hoofdkamp Skukuza, het is heerlijk!  Onderweg zien we buffels die afkoeling zoeken in de modder.

We sluiten de dag af met een prachtige erg grote olifant zo’n 5 meter van ons vandaan. Rustig blijven staan en kijken wat hij doet. Hij vindt het goed dat we zo dichtbij staan.

Daarna rijden we naar Pretoriuskop, een kamp in het zuidwesten van het park. Het is een stuk koeler dan gisteren, wel lekker even!

Onze laatste dag in het Kruger vandaag. We slapen vanavond in het kamp Berg en Dal. Eerst maken we een toer door het park. Een mooi hartebeest en impala’s kruisen onze weg.

We zijn niet gefocust op groot wild, ook het kleinere wild is leuk te om te zien. Zoals een jonge hyena die door het gras aan’t rollen is. Als we stoppen, kijkt hij verschrikt op en rent dan hard weg.

Het is kennelijk hyenadag vandaag, want een uur later zien we er weer één! Dit is een vrouwtjes hyena die zwanger is. Ze rent een tijdje naast de auto mee. Knap van lelijkheid hihi.

We drinken koffie bij Afsaal (een picknickplek die niet tot onze favorieten behoort, omdat het er altijd erg druk is). Maar zo’n koffiemomentje is wel erg lekker! Na de koffie vervolgen we onze weg. Het is druk met dieren vandaag. Misschien komt het doordat het wat bewolkt is. Een grote kudu met flinke horens steekt de weg over en de wijfjes schieten achter onze auto door. Je moet goed opletten en voorzichtig rijden, je moet er niet aandenken om er één op je motorkap te krijgen!

Co zit te hopen op een neushoorn, na onze ervaring van gister hebben we behoefte om een levende neushoorn te zien. Hij wordt beloond; 3 neushorens scharrelen in het gras.

Ze zijn erg schrikachtig en houden het al gauw voor gezien. Eéntje draait zich nog om en kijkt nieuwsgierig naar ons (inlegkunde natuurlijk, want ze zijn hardstikke kippig). Dan is ook hij verdwenen, jammer!

Rond lunchtijd komen we aan in het kamp Crocodile bridge. Het is inmiddels helemaal helder en zonnig geworden. We kopen kudupaté en camembert en lunchen met wat crackers. Na de lunch gaan we naar Berg en Dal. Onderweg zien we nog giraffen die aan’t drinken zijn, een grappig gezicht.

Vlak voor het kamp slaan we nog even af naar een waterhole, waar vaak dieren te vinden zijn. En ja hoor, bingo: 5 neushoorns en een olifant.

We staan een tijd naar hen te kijken, wat is dit genieten! In het kamp zetten we gauw de tent op. We zijn allebei blij dat we de afgelopen week hier geweest zijn. Het was superfijn! Nog een mooie laatste avond, wat een heerlijke afsluiting.

Bye, bye Krugerpark hopelijk weer tot gauw!

Voor meer foto’s zie map 63. South Africa in de gallery.