Dakar: visa regelen en genieten op het strand

Het is weekend en we zijn lekker aan’t relaxen en daarnaast doen we wat kleine dingen, zoals de was. We eten warm tussen de middag en gaan daarna lekker van het strand genieten. Eef neemt een duik. Er zijn zeilwedstrijden voor kinderen. Na afloop met z'n allen aan de slag om de bootjes weer op te ruimen. Ze zingen erbij.

Genoeg te zien, want er zijn ook zijn er vissers bezig. Ze varen met een soort prauw snel in grote cirkels en intussen gooien ze lange netten uit. Na een tijdje gaan ze dwars liggen op de golven en halen ze op het ritme van hun zang en heupwiegend het net weer binnen. Het ziet er leuk uit.

He heerlijk, we zitten onder de palmbomen lekker bij te komen van onze intensieve dagen.

Na het strand douchen we even en Eef herstelt het gaas van de tent. Er zitten wat gaatjes in en de muggen hebben dat meteen door en komen dan naar binnen in de tent. Co heeft daardoor vannacht behoorlijk wat muggenbulten op zijn rug opgelopen. We zitten nog even te internetten in de lobby van het hotel en liggen er op tijd in. Lekker bijtanken! Zondag rustdag; een dagje met veel internet, skype, email en Whattsapp. Het is helaas niet mogelijk bij de tent te zitten, het barst er namelijk van de muggen. We staan onder wat dennenbomen en zij vinden dit kennelijk ook een heerlijk plekje. Het maakt wel dat we weer wat aan’t dubben zijn of we toch een malaria-profylaxe moeten gaan kopen. Moeilijke afweging. We gaan maar lekker op het strand liggen. Voelen ons een ander mens na deze relaxte dagen.

Het is al weer maandag 14 december. Om negen uur staat Omar ons voor het hotel op te wachten met zijn taxi. Een nieuwe week voor ons om 3 visa te regelen. Normaal staat er voor de afhandeling 48 uur per land, we zullen zien.

We gaan eerst naar de ambassade van Burkino Faso. Het is erg stil en we worden meteen geholpen Papieren invullen, foto’s erbij, betalen en de volgende dag ophalen. We geven aan dat we meerdere visa moeten regelen en we vragen of het visum s'íl vous plaît vandaag kunnen krijgen. Even wachten zegt de man.

Na een uurtje lopen we de ambassade uit met ons visum! Omar ligt te slapen in de taxi. We maken hem wakker en gaan door naar de Ambassade van Ivoorkust. Als we daar aankomen, zit het vol met mensen. Maar even later blijkt dat ze niet voor een visum komen en we zijn al vrij snel aan de beurt. Hier hetzelfde ritueel als bij de ambassade van Burkino Faso. Helaas is de ambassadeur er niet en kunnen we dus niet op wachten. We kunnen onze paspoorten morgenochtend om half 10 al ophalen. Prima! We rijden terug naar het hotel, waar we weer wat internetten in de lobby van het hotel en lekker luieren op het strand.

Vanmorgen zitten we om half 10 bij de Ambassade van Ivoorkust te wachten. En dat zitten we om half één nog. De consul komt dan pas binnenlopen en vraagt nog 10 minuten geduld. Pfff dat is niet makkelijk na zoveel tijd. Als we in zijn kamer zijn, vraagt Eef hem waarom hij ons om 9.30 uur heeft laten komen, terwijl hij er zelf pas om 12.30 uur is. En Co vult aan dat hij het erg vreemd vindt dat als je 3 uur later binnenkomt, je niets zegt, de paspoorten geeft en we kunnen vertrekken. De consul zegt sorry en legt uit wat er loos was. We kunnen alles begrijpen, maar zeg dat dan. Wil je respect, moet je je zelf ook respectvol gedragen. Volgens de consul staat hij bekend om z’n efficiënte en snelle afwerking van visumaanvragen. Het gaat 1 op de 100 keer mis en dat is net bij ons. Ok, wij zijn in ieder geval blij met onze stempel en gaan gauw door naar de Ambassade van Ghana. Helaas pindakaas. Ze verstrekken alleen visa aan inwoners van Senegal. Heerlijk toch! We balen even, maar we gaan gewoon kijken hoe en waar we het wel kunnen regelen. Voor de laatste keer brengt Omar ons terug naar het hotel, want we hebben besloten morgen Dakar te verlaten.

Voor meer foto's zie map 48 Senegal in de Gallery.