مرحبا بكم في المغرب

21. MoroccoAls het Marokkaanse land in zicht komt, hangt de bootsman de Marokkaanse vlag op de boot. Na 45 minuten varen komen we aan in Marokko, en wel in Tanger. 002003
004We moeten wachten tot de andere auto’s van boord zijn en dan kunnen wij ook van de boot af. Achteruit dan wel, want er is geen mogelijkheid te draaien voor de auto. Het gaat soepel en de bemanning geeft goede aanwijzingen. Dan langs de politie, maar ook dat is geen probleem aangezien we aan boord al de benodigde stempels hebben gekregen. Dan naar de douane. We vullen de papieren in en het is bijna klaar als één van de douanemannen de kaart op de motorkap ziet. Hij roept zijn collega's erbij en er ontstaat een heftige discussie. Ze vertellen ons dat de Westelijke Sahara niet bestaat, dit is allemaal Marokko. Op onze kaart staan twee aparte landen. FOUT! De hele kaart moet er af zeggen ze, dit kan echt niet. “Wat zouden jullie ervan vinden als wij jullie land verschillende kleuren geven en opsplitsen?” Na wat heen en weer gepraat gaat Eef de groene kleur van de Westelijke Sahara met een rode stift bijkleuren. Dit stemt hen milder, maar het is nog steeds niet goed. Ondertussen is Co met een andere man bezig met de inspectie van de auto; alle lades, diepvries, koelkast en de buizen aan de auto moeten open. Dan komt er een man met een zwarte stift en hij streept de Westelijke Sahara weg en zet met zwarte letters neer: Marocco. Zo, nu zijn ze tevreden. 005Eef krijgt nog een plaatje mee van Marokko, zodat we het echt niet kunnen vergeten Glimlach Na ruim een uur controle mogen we dan eindelijk verder. We lachen en zwaaien vriendelijk en zeggen “Morocco est très belle”. Grrrrrrrr. We kijken nog even in ons Marokko boek wat er nu precies speelt. Kennelijk is de westelijke Sahara (een gebied van 266.000 km2) een twistpunt in de Marokkaanse politiek. Spanje heeft zich in 1975 teruggetrokken uit dit gebied. In November van dat jaar organiseerde  Hassan II een Groene Mars om dit mineraalrijke gebied te herwinnen. Het Frente Polisario, een verzetsbeweging die gesteund wordt door Algerije, streed intussen om de onafhankelijkheid van het gebied. Het gewapende conflict duurde voort totdat de partijen in 1988 een plan van de Verenigde Staten accepteerden waarin ook aandacht was voor de Sahraoui-bevolking. Sinds 1991 is een referendum over de situatie echter herhaaldelijk uitgesteld.006We wisselen even wat euro’s voor Dirhams bij een bank en rijden dan verder richting Rabat, waar we een visum voor Mauritanië willen regelen. In Tanger staan vooral veel grote flats. 007Het verkeer is een grote chaos en de snelheden zijn van 40, 60 tot 80. Waag het niet harder te rijden, want om de tiental kilometers is er of een road block of een agent met een laser gun. Het is een enorme armoede langs de weg en iedereen loopt in traditionele kleding. De mensen gebruiken ezels en paarden als transport. Er wordt veel langs de weg verkocht, leuk om te zien. 009Met veel wegopbrekingen en –omleidingen, ezels en schapen op de weg, komen we pas laat in de middag aan in Rabat. Na lang zoeken vinden we een camping dichtbij zee. 010012Nou ja camping? Camping in ontwikkeling zullen we maar zeggen. Stroom uit het huis van de beheerder, het toilet is een enorm ranzig verstopt gat en douches zijn helaas niet aanwezig. Dit alles wordt gecompenseerd doordat Abdul ontzettend vriendelijk is. We eten een lekkere maaltijdsalade en gaan naar een plaatselijk café om even ons blog bij te werken. Eef is de enige vrouw hihi. Helaas lukt het posten niet dus morgen weer verder proberen. Welterusten! Vandaag gaan we naar de ambassade van Mauritanië. Helaas heeft onze GPS helemaal geen adressen in Rabat. Eef gaat nog even buiten het café van gister zitten om van Google Maps een routebeschrijving over te schrijven. En dan gaan we op pad. Er staan bij iedere rotonde en brug politiemannen die uiterst vriendelijk zijn en waar we onderweg steeds even navragen of we nog op de goede weg zijn. Uiteindelijk staan we voor de Ambassade van Mauritanië: helaas gesloten ivm een feestdag. Kan gebeuren, dan komen we morgenochtend weer terug! 013Omdat het blog posten gister niet gelukt is, zoeken we een McD waar we alsnog kunnen posten. We kopen lekker brood en rijden op ons gemak terug naar de wijk waar we vannacht sliepen en waar ook nog een andere camping zou moeten zijn. We komen langs het Koninklijk Paleis, waar om de 50 meter bewakers staan en je mag er maar 40 kilometer per uur rijden. Ook staan er erg mooie straatlantaarns. Foto’s maken mag niet en daar houden we ons dit keer aan. In een land als dit krijg je liever geen problemen. Helaas de andere camping ziet er nog beroerder uit dan de onze, dus we gaan terug naar Abdul die blij is dat we er weer zijn. We missen het wildkamperen erg, maar we moeten nog wat acclimatiseren hoe dat hier te doen. Voordat we gaan koken, lopen we nog even de boulevard op. Er zijn veel mensen op de boulevard en het strand, omdat vandaag de Onafhankelijkheid wordt gevierd (de terugkeer van koning Mohammed V uit ballingschap). Er staan stalletjes waar je aan een tafeltje kunt zitten en slakken kunt eten. 015016Het ruikt heerlijk. Na het eten gaan we weer even langs ons cafeetje. Vandaag vroeg op, zodat we op tijd bij de ambassade van Mauritanië zijn. Als we aankomen, is het loket al open, omdat ze door de feestdag van gister veel mensen verwachten. We moeten een formulier invullen met 40 vragen, alles in ‘t Frans of Arabisch. Gelukkig hebben we thuis een Fiche gemaakt; een document waarop alle persoonlijke details staan tot en met de namen van onze ouders toe. Het merendeel van de vragen kunnen we daarmee zo invullen. Met een kopie van ons paspoort en 2 pasfoto’s leveren we ons paspoort in. Even betalen, pfff pittig hoor 1000 Dirham is 95 euro per persoon. We krijgen een afgiftebewijs en kunnen vanmiddag terugkomen om ons paspoort weer op te halen. We gaan de stad in voor koffie, gebruiken even de Wifi om vast wat te lezen over de komende dagen en lunchen bij de auto met heerlijk vers brood 1,20 Dirham= 11 eurocent Glimlach Dan kunnen we alweer naar de ambassade terug. 014 Eef loopt naar binnen en staat binnen één minuut weer bij de auto: gelukt! Onze eerste visum is geregeld, dat ging supergoed! Omdat het nog zo vroeg is, besluiten we naar Fes te rijden. De borden geven duidelijk aan waar we heen moeten. Het is even wennen de taal op de borden, maar door de pijlen weten we wat te doen Knipogende emoticon. 017De route is erg mooi, door een heuvelachtig gebied. We blijven op een wat grotere weg om even wat meer op te schieten. Op de binnenwegen is het veelal 40 km of 60 km.018019
In de namiddag komen we aan in Fes en we vinden een mooie camping. Even de tent opzetten en daarna heerlijk lang en warm douchen. We realiseren ons dat onze vriend Abdul wel wat gebruik gemaakt heeft van het feit dat we net in Marokko aangekomen waren. We betalen hier dezelfde priijs (120 Dirham) als bij hem, maar nu met wc, douche, elektriciteit en WIFI! Met een voldaan gevoel gaan we slapen.

Wordt vervolgd.

Voor meer foto’s zie map 45. Morocco in the gallery.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten