Het landschap is glooiend met prachtige vergezichten. Onderweg komen we opeens een lokale markt tegen waar men druk is met schapen kopen en verkopen. 
Ook staan er verschillende tractoren te koop. Het is zaterdag vandaag, best wel een behoorlijke drukte zo vroeg op de morgen. We rijden verder en houden de binnenweg aan naar Edinburgh. Rond 10 uur stoppen we even om te genieten van ons dagelijks kopje koffie/thee. 
We staan midden in de natuur, naast een weiland en opeens horen we schieten. Op een gegeven moment klinken de schoten wel erg dichtbij en we besluiten in te stappen en verder te rijden. We zijn nog geen 5 minuten onderweg of we komen een groep jagers tegen, die op fazantenjacht zijn. 
We stappen uit en er ontstaat een leuk gesprek. Eef vraagt of ze elke zaterdagochtend jagen en er klinkt een vrolijk gelach. Simon, één van de jagers, legt uit dat het jagen aan strikte regels is gebonden. Er vinden eerst tellingen plaats en als er voldoende fazanten zijn worden dagen toegekend voor een bepaald gebied. Zij hadden dit jaar geluk. Hij wijst een andere heuvel aan “daar mogen ze dit jaar niet jagen”. Het seizoen is 6 dagen en vandaag is de laatste dag “we had a jolly good first drive”. 
Na enige tijd zeggen we gedag en we rijden weer verder door de Lammermuir Hills. Aan het eind van de ochtend komen we aan in Edinburgh en we stoppen vlak voor het centrum op de parkeerplaats van Mc Donalds. We posten onze post over de eerste dagen Engeland via de supersnelle wifi. We besluiten de auto daar te laten staan en lopend de stad in te gaan. In het centrum van Edinburgh is parkeren een probleem lazen we op een website, dus dit is een goed alternatief. We lopen via London Street in 5 minuten het centrum in. Als we langs een winkeltje (genaamd B-KILTED) komen met allerlei kilts zegt Eef “ik vraag even binnen of ik een foto mag maken van die kilts”. De man vindt het geen probleem en zegt ga uw gang. 
Het is een gespecialiseerde zaak waar men kilts verkoopt en verhuurt in alle maten, vooral voor bruiloften. De kleur uiteraard afhankelijk van tot welke clan je behoort, ze zien er prachtig uit. Ook de toebehoren als tas en schoenen zijn erg mooi. Co vraagt zich af hoe zal dat voelen. Waarop de man enthousiast zegt “waarom past u het niet even aan, dan kan uw vrouw een echte foto maken”. 
Fantastisch toch. Ook praten we nog even over de diverse stoffen en wij vertellen over onze vrienden in Zuid Afrika de MacLeod Henderson en hij laat ons de stof zien van MacLeod. 
Helaas heeft hij deze kilt niet op voorraad, ja Doug had ik bijna in een kilt van jouw familie gestaan 
Dan lopen we verder de oude stad in, die bekend staat om z’n 18e eeuwse architectuur.
We lopen via Princess Street en Waterloo Place, naar het Scott monument. Van de bekende Schotse schrijver Walter Scott zijn in het monument 64 personages uit zijn boeken verwerkt (onder andere Ivanhoe). 
Het kasteel van Edinburgh staat op een steile rots en troont hoog boven de stad uit. We lopen de straatjes omhoog naar het kasteel om er even van het uitzicht over de stad te genieten. 
Via de Royal Mile lopen we verder door het centrum, waar we enorm genieten van de sfeer. Er zijn tientallen steegjes, oude straatjes en donkere hofjes, die je lager/hoger in de stad brengen. 
De bouwstijl is niet vergelijkbaar met enige andere stad waar we tot nu toe zijn geweest in Europa. Er zijn overal doedelzakspelers, hun muziek werkt erg sfeerverhogend! 
Ook komen we veel mensen tegen in traditionele Schotse kleding. Ze zijn er erg trots op en poseren graag voor een foto. 
Via het paleis Holyroodhouse, waar de Engelse koningin verblijft als ze in Schotland is, lopen we na een paar uur terug naar de auto. Wat een fantastische stad! 
We nemen de brug over Firth of Forth (de rivier de Forth mondt hier uit in de Noordzee) en rijden via de kustroute naar het Noorden. We slapen op een mooie camping met uitzicht over de Noordzee. 
Als we wakker worden schijnt het zonnetje, met een blauw/witte lucht en 11 graden; heerlijk dus!We rijden via St. Andrews, maar als niet-golfers laten we de wereldberoemde golfbaan die hier ligt voor wat het is. Langs de hele route zien we landhuizen, kastelen en bekende wiskeyhuizen. Als we via de brug de Firth of Tay oversteken, rijden we Dundee binnen. We rijden door de stad en het is erg stil. Alles is gesloten op zondag dus we kunnen rustig even rondkijken. Het is wel grappig om zoveel plaatsnamen tegen te komen die we in Zuid Afrika ook hebben. Vanuit Dundee nemen we de scenic route naar het Nationaal Park Cairngorm Mountains. 
Een prachtige route en we bevinden ons inmiddels op de Schotse hooglanden. Dan zien we ook meteen de eerste Schotse Hooglanders. Wat een prachtige beesten zijn dit. We blijven een tijdje staan kijken, ze vinden ons ook erg interessant. 
We genieten ontzettend van de route. Als we in Braemar aankomen, willen we richting Grantown-On-Spey. Er blijkt een wielerfestijn plaats te vinden en een groot aantal wegen zijn afgezet. Dat wordt een flink eind omrijden, want de fietstocht duurt tot laat in de middag. De fietsers moeten maar liefst 102 mijl afleggen met veel hoogteverschillen. We proberen door meer naar het Oosten door te steken het geheel te omzeilen. 
Plotseling staan we weer voor een gesloten weg. Een politieagent legt ons een andere route uit en zegt daarbij dat als we deze route nemen het wielerfestijn op die plaats al voorbij zal zijn en we dus rustig onze weg kunnen vervolgen. Nou niet dus, na zo’n 10 mijl komen we aan op de plek die ons was aangegeven en de weg is daar geblokkeerd. We horen dat het nog minstens een uur zal duren. Het is dus wachten of weer een omweg, nu van tenminste 2 uur. We besluiten te wachten en meteen even te lunchen langs de kant van de weg. 
Nadat we veel renners voorbij hebben zien komen, mogen we in colonne met motorbegeleiding op pad. We komen nog een aantal laatkomers tegen.
Na zo’n 6 mijl kunnen we zelfstandig verder. Wel leuk om mee te maken! Tijdens het wachten hadden we veel aanspraak van de tourorganisatie en bekijks van een busje met chinezen die geen woord Engels spraken. We vervolgen onze weg en stoppen bij Nairn. Hier vinden we een heerlijke bosrijke camping, waar de konijnen om de tent huppelen en de paddenstoelen de herfst aankondigen.
Van verschillende Schotten kregen we te horen dat we toch echt wat hoger dan Inverness het land moesten bewonderen en vooral het verschil tussen Oost en West moesten zien. Dus gaan we vandaag een rondje landschappen doen hihi. We rijden eerst naar Inverness, waar we in de ochtendspits komen en er dus geen doorkomen aan is. Dus we rijden door naar het Noorden, waarbij we met een aantal bruggen de Moray Firth en de Cromarty Firth oversteken. 
Het is jammer genoeg erg heiig, dus niet echt weer voor foto’s. Het plaatsje Tain blijkt erg pittoresk. 
Net buiten het plaatsje is een supermarkt waar we boodschappen doen en op de parkeerplaats met uitzicht over de Noordzee een kop koffie drinken. Voor Golspie gaan we landinwaarts. Een totaal ander landschap volgt, enorm ongerept en uitgestrekt. Het is een smalle weg erdoorheen. 
Zo’n 65 kilometer later zijn we aan de westkust van Schotland. Echt bijzonder dat deze kust totaal anders is dan aan de Oostkant: ruige bergen en mooie Lochs tegenover dorpjes en landbouwvelden. Net voor Ullapool vinden we een mooi plekje waar we lunchen en van het uitzicht genieten. 
Daarna slingeren we onze route weer terug naar Inverness. Er zijn kennelijk allerlei wegwerkzaamheden in het Centrum, dus we komen er niet makkelijk in. We slaan dus af en rijden langs Loch Ness. Heel apart om hier te rijden, terwijl we in het verleden zo vaak over het monster van Loch Ness hebben gehoord. We zijn benieuwd of we Nessie zullen zien! 
In Drumnadrochit bezoeken we The Loch Ness Exhibition Centre. In zes verschillende ruimtes zien en horen we de historie van Loch Ness en de ontrafeling van het geheim of er nu wel of geen monster bestaat. Interessant om te zien hoeveel onderzoek er door de jaren heen naar het monster is gedaan! Uiteraard is er in het meer ook heel veel ander onderzoek gedaan: zo zijn er in de grond pollen van verschillende soorten bossen, glassscherven van vulkanen uit Ijsland en zelfs radioactieve isotopen van Chernobyl gevonden. Er is veel aan het licht gekomen, maar er blijft ook veel verborgen. Zou het water een sluier zijn die opgeheven kan worden of is het een spiegel van onze verbeeldingskracht? Wie weet komen we er ooit achter. Wij rijden in ieder geval verder en we zien wat verderop een manege waar ze op het erf plek hebben voor een paar campers. Erg idyllisch en leuk, en zelfs met uitzicht in de verte op Loch Ness.
Wordt vervolgd
Voor meer foto’s zie map 33. United Kingdom II in de gallery.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten