Rond het middaguur arriveren we in de eerste Baltische staat die we de komende tijd aan zullen doen: Litouwen. Het is ineens een uur later; de Baltische staten en Finland hebben namelijk tijdsverschil van een uur ten opzichte van Midden Europa. 
Litouwen was ooit een machtig land, dat reikte tot aan de Zwarte Zee. Sinds 2004 hoort Litouwen bij de Europese unie en in januari 2015 is de euro ingevoerd. Gelukkig zijn we weer even van de vreemde valuta verlost. Bij een supermarkt doen we even een paar boodschappen en dan rijden we verder over het Litouwse platteland. Het is hier duidelijk dun bevolkt, af en toe zien we een klein dorpje. Verder vooral landbouwgrond, meren en bossen.
In Trakai stoppen we even. Dit is een klein historisch stadje met oude houten huizen. Op een eiland in het Galve meer staat het kasteel van Trakai uit de 14e eeuw, erg mooi.
Dan rijden we naar Vilnius de hoofdstad van Litouwen. We staan vanavond op een stadscamping, net achter de expohallen zodat we morgen makkelijk het centrum kunnen bezoeken. Als we willen gaan koken, hapert ineens ons Coleman kooktoestel. Hij brandt slecht, een gele vlam met roet. Co plaatst een nieuwe generatorbuis en dan werkt het gelukkig wat beter. Als we wat meer tijd hebben, gaan we kijken of we het nog meer kunnen verbeteren. Anders moeten we een nieuw onderdeeltje regelen, maar dat kan pas in Denemarken. In Noord-Europa zijn geen Coleman onderdelen te vinden. De TV toren achter de tent licht heel mooi op in het donker.
We rijden ‘s morgens weg nadat we de tent in het zonnetje hebben laten drogen. Vannacht hadden we namelijk flinke regenbuien. We rijden het Centrum van Vilnius in. We starten bij het belangrijkste plein van Vilnius waar de toren van het kasteel, de kathedraal en een oud paleis te zien zijn. 
Vlakbij het plein is het Presidentieel Paleis. Ook bezoeken we een paar kerken die we onderweg tegenkomen. Vooral de kerk van Ss. Peter’s and Paul is chitterend van binnen.
We willen in een korte tijd veel zien en gebruiken dus onze auto om alles af te rijden en steeds even uit te stappen en rond te wandelen. We zien ook een lokale markt waar we even blijven staan. Vooral de straatverkoop naast de markt maakt indruk; de mensen staan met groente of fruit uit eigen tuin en proberen het te verkopen. 
Aan het eind van de ochtend verlaten we de stad. We vinden het leuk om van de landen die we bezoeken de hoofdstad te zien. Het is wel verschillend hoeveel sommige steden te bieden hebben en ook de gezelligheid verschilt nog wel eens. In de éne stad is het bovendien makkelijker om in een korte tijd een indruk te krijgen dan in de andere. Dan gaan we op weg naar Kernavé, een middeleeuws feodaal stadje, nu meer een dorp. Het dorp is via de rivier de Neris verbonden met de hoofdstad. Eerst komen we langs de kerk met ernaast een stenen ruïne van de oude kapel uit 1700, een kapelletje uit 1800 en een mausoleum uit 1900. 
Dan lopen we naar een historisch reservaat met zogenaamde heuvelforten. Dit zijn 5 bijzondere grasheuvels. Volgens de Unesco een "uitzonderlijke getuigenis van ongeveer 10 millennia van menselijke nederzettingen in deze regio". De heuvelforten maakten deel uit van een uitgebreid beschermingssysteem. Vier forten staan dicht bij elkaar, in het centrum van het reservaat. Het vijfde ligt ongeveer een halve kilometer verder. 
We wandelen tussen de heuvels door en beklimmen een heuvel om van het uitzicht te genieten. Het is een aparte plek. 
Daarna lopen we nog even door het dorp. Opvallend is dat ook hier veel oude houten huizen staan, het doet pittoresk aan. 
Het was hier heerlijk rustig, kennelijk niet zo in trek bij de hordes toeristen die we vanochtend in de hoofdstad zagen. Wij vonden het wel interessant en weer eens wat anders. We rijden door het binnenland en ook hier veel houten huizen. 
De stenen huizen die in sommige dorpen staan zijn van grijze bakstenen gemaakt en daardoor maakt het een erg grauwe indruk. 
Aan het eind van de middag komen we aan op onze camping in Sventupe. Deze camping ligt bij een sportcomplex. We zijn de enige gasten, dus het is er heerlijk rustig. We kunnen binnen zitten in een soort kantine, want het is wat frisjes en bewolkt. Ontbijten doen we de volgende ochtend op het terras van de kantine en dan gaan we op pad. 
Het is erg bewolkt en al na korte tijd beginnen de buien. Het geeft het Litouwse platteland een grijs aanzicht. Toch genieten we van het rijden. Onderweg doen we boodschappen; de Carrefour heet hier Maxima. Het blijft interessant om te zien wat de mensen hier kopen en eten. In ieder geval bijna geen kaas en wel heel erg veel vlees! Tegen het middaguur komen we aan bij Kryžiu Kalnas oftewel de Heuvel der Kruisen. Voor we erheen lopen, kopen we eerst een houten kruisje.
Door de eeuwen heen kwamen hier behalve kruisen, ook crucifixen, gravures van Litouwse patriotten, beelden van de maagd Maria en duizenden kleine heiligenbeelden en gebedskettingen. Dit werd en wordt tot op vandaag nog steeds gedaan door (katholieke) pelgrims en toeristen. 
In 1993 bezocht Paus Johannes Paulus II de Kruisheuvel en hij noemde de plaats: “een plek voor hoop, vrede, liefde en opoffering”. Dat spreekt ons aan en ook wij plaatsen samen een kruisje.
De heuvel is een symbool geworden van de kracht van het Litouwse (katholieke) geloof, ondanks de vele bedreigingen die het heeft doorstaan. De plek heeft door de eeuwen heen verschillende functies gehad. Interessant is dat toen de families van gesneuvelde rebellen van de opstand tegen de Russen (1830 en 1863) hun lichamen niet meer terug konden vinden, ze op deze plek symbolische kruisen plaatsten. Dit was namelijk een voormalige verdedigingsheuvel. In de periode dat Litouwen onafhankelijk was (1918) gebruikten de Litouwers deze plek vooral om te bidden voor hun land en voor de geliefden die ze verloren hadden tijdens de onafhankelijkheidsoorlogen. In de jaren 1944-1990 kreeg de plek een speciale betekenis, toen Litouwen opnieuw bezet werd door de Sovjet-Unie. De Litouwers bleven namelijk naar de heuvel reizen om hem te vereren. Op die manier maakten ze duidelijk dat ze altijd trouw zouden blijven aan hun eigen identiteit, religie en erfgoed - het was een vorm van vreedzaam verzet. Ookal werkten de Sovjets hard om nieuwe kruisen te verwijderen en verdween de heuvel maar liefst drie keer onder Russische bulldozers, de kruisen bleven terugkomen. 
Het aantal kruisen wordt inmiddels geschat op meer dan een miljoen, van heel klein tot immens groot. Overigens voelen de Litouwers helaas de Russische dreiging opnieuw. Zo hebben ze begin dit jaar de dienstplicht weer ingevoerd. Wij rijden weer verder. Het is erg bewolkt en regenachtig, dus we besluiten om wat verder door te rijden naar de kust in de hoop dat het daar wat mooier weer is. Onderweg hebben we flinke buien. Als we in Klaipèda aankomen is het droog. We staan op een kleine camping in een bos vlakbij zee. 
We hebben een wat onrustige nacht achter de rug. De Litouwers op de camping waren tot diep in de nacht aan’t drinken, met de daarbij behorende geluidsoverlast. Jammer! We hebben sowieso niet zo’n klik met de mensen hier. Ze maken geen (oog-)contact en zijn erg op zichzelf. Heel raar, maar we hebben niemand gezien die blij keek, iedereen was somber. Voordat we verder rijden lopen we eerst nog even naar zee. Ook hier is de zee afgeschermd met een bosrand van dennenbomen van zo’n 500 meter breed. Terwijl het bewolkt is, is het toch erg druk met mensen die naar het strand lopen. Het is een mooi zandstrand, maar het strand is totaal verlaten.
Wat blijkt: alle mensen hebben een plekje in de duinen of bosrand opgezocht vanwege de harde wind en zodoende zie je niemand. Daarna rijden we door Klaipeda waar we verse broodjes kopen en dan vertrekken we noordwaarts. In Palanga drinken we koffie op een parkeerplaats bij zee. Ook hier gaan we even bij zee kijken. Een vergelijkbare situatie als in Klaipeda. 
Het weer is niet aantrekkelijk om langer aan de kust te blijven, dus we besluiten door te rijden. Vrij snel daarna zijn we bij de grens.Sudie Lietuva!
Voor meer foto’s zie map 24. Lithuania in de Gallery.
En weer een land op jullie lijstje!!! Prachtig hoor dat jullie dit samen zo beleven!!
BeantwoordenVerwijderen