Adembenemende landschappen

We zijn weer terug in Noorwegen. Als we de grens gepasseerd zijn, rijden we door een landschap met veel graanvelden. We zijn onderweg naar Trondheim.Het is een beetje vreemd; we hebben tolwegen geblokkeerd op de GPS en toch komen we op binnenwegen waar je steeds automatisch geflitst wordt en dan tussen de 10 en 20 kronen afgeschreven zou worden. Wij rijden maar gewoon door . In Trondheim gaan we het centrum in. Het is een stad met brede straten. Dit hebben ze gedaan omdat in het verleden de straten erg nauw waren en bij brand veel verwoest werd (houten huizen branden aardig). Het geeft wel een rijkelijk aanzicht. We rijden naar het station, omdat daar langs de rivier Nidelva gekleurde oude pakhuizen staan. We zien het standbeeld van Viking koning Olav Tryggvason (die Trondheim gesticht heeft) op een obelisk staan. Ook komen we langs de Nidaros kathedraal uit 1070, dat naast het aartsbisschoppelijk paleis ligt. Het is een aardige stad met een gemoedelijke sfeer. Dan is het tijd voor een camping. Net buiten Trondheim vinden we een leuke plek aan het water. We liggen vroeg in bed, want het begint te plenzen van de regen. Als we de volgende ochtend wakker worden, regent het nog steeds of weer. Tussen de buien door breken we de tent af en we gaan op stap. Onze bestemming van vandaag is Lom. Een dorpje in de Jotunheimen waar Eef in het verleden op vakantie is geweest en goede herinneringen aan heeft. We beginnen op een dirtroad over het platteland om even door te steken naar de weg die ons naar het Zuiden brengt.
Er is veel bewolking en ook regen, maar dat geeft ook wel een aparte sfeer aan het landschap. We komen eerst langs de Dovrefjell, een mooi natuurgebied net voorbij Oppdal. Volgens Eef wonen hier muskusossen, maar die zien we niet. Als we in Lom aankomen, informeren we naar een gletsjertocht, doen we boodschappen en lunchen we even. Dan rijden we naar Spiterstulen, een hotel dat middenin de bergen ligt en van waar Eef met de rugzak destijds een trektocht heeft gemaakt. Het is een erg mooi rit naar boven. Noorwegen heeft een natte zomer gehad dit jaar en daardoor zijn alle riviertjes en watervallen barstensvol water. Als we 20 kilometer landinwaarts zijn gereden stopt de weg. Het hotel is er nog, maar helaas is de gletsjertocht op zaterdag volgeboekt en de eerste mogelijkheid is pas zondag. Dat is voor ons te laat. Eef geniet zichtbaar van de omgeving. Dan rijden we dezelfde weg weer terug en rijden we door richting Sogndal. Het is een scenic route, wat prachtig! En tussen alle wolken en buien door, lukt het ons toch wat foto’s te maken. We rijden over smalle bergwegen met veel sneeuw en mooi uitzicht op gletsjers. Soms moeten we voor- of achteruit om een tegenligger te laten passeren. We slaan af naar Ardal. Halverwege blijkt de weg met een slagboom te zijn afgesloten en alleen met credit kaart gaat de slagboom open. Gelukkig accepteert hij onze Zuid Afrikaanse debitcard en kunnen we weer verder. Onderweg zien we erg mooie plekjes om wild te kamperen, maar helaas is het steeds niet droog, dus heeft het weinig nut om te stoppen. We rijden hierdoor wat langer door. Omdat het blijft regenen, besluiten we toch een camping te nemen. Onderweg zien we wel een regenboog. Net na Hemsedal vinden we een camping waar Eef al eerder is geweest. Het is al laat en we hebben zin in warm eten. We trekken ons terug in de afwaskeuken, waar we vlot een heerlijke maaltijd in elkaar zetten. Tegen de tijd dat we klaar zijn, is het droog en kunnen we de tent opzetten. Het was een mooie en regenachtige dag! Als we wakker worden, is het droog en we klappen de tent vlug dicht. Wat was het koud vannacht, we zijn dicht tegen elkaar aangekropen. Inmiddels is er een zonnetje en is de temperatuur 3 graden. Dus vannacht is het waarschijnlijk rond het vriespunt geweest! Als we vertrekken, begint het weer te regenen. We rijden vandaag rond de Hardangervidda. Dit is de grootse hoogvlakte van Europa: maar liefst 8000 km2. Het centrale gedeelte ligt tussen de 1200 en 1400 meter hoog, terwijl de bergen aan de rand wel 1900 meter hoog zijn. Er gaan geen wegen door het gebied, wel veel wandelpaden. De hoogvlakte is het restant van een berggebied dat in de ijstijden door gletsjers is afgesleten. Aan die gletsjers dankt het gebied zijn huidige vorm met grote open vlaktes, rustieke meren en aan de rand hoge toppen. De hoogvlakte is (vrijwel) boomloos, en het hele jaar door kunnen in de hogere gebieden sneeuwresten liggen. Behalve in de zomer ligt de hoogvlakte altijd bedekt onder een dik pak sneeuw. Ook al is het slecht weer we proberen net als gister wel foto’s te maken, het landschap is adembenemend. We zien honderden watervallen, de één nog groter dan de ander.
Het is een kronkelige bergweg en we moeten veel om meren en fjorden rijden. Soms komen we ook ‘wild’ tegen.Dan gaan we op weg naar Preikestolen. De route is ongelooflijk mooi, ongetwijfeld bij mooi weer nog mooier dan nu! Wel een smalle weg en regelmatig een bergpas omhoog of naar beneden. We zijn vandaag door meer dan 100 tunnels gereden. Soms zijn er zelfs rotondes in aangelegd. Eén van de rotondes had blauw licht, waardoor het net een ijskoepel leek.
Bij Neskvik nemen we de ferry naar Hjelmeland. Het was opnieuw een lange dag. Maar met de regen is het fijner om door te rijden en we zitten lekker droog. Om 5 uur komen we aan op de camping bij Preikestolen en we installeren ons daar. Het is gelukkig droog. Bij het koken begint het flink te regenen. We zetten de hele boel onder de tent en kunnen daar rustig verder koken. Hopelijk is het morgen mooier weer als we onze wandeltocht gaan maken.

Voor meer foto’s zie map 28. Norway in de Gallery.