Het binnenkomen van Bulgarije is wat minder makkelijk, dan bij eerdere grenzen. Het kost ons meer dan een half uur om langs de douane, de politie, de customs en de roadtax te komen. Vooral de customs is erg onvriendelijk en Co moet alles openmaken. No alcohol, no cigarettes 
Dan rijden we in Bulgarije, fantastisch hoor we voelen ons erg bevoorrecht dat we dit allemaal kunnen doen. De route gaat door een bosrijk gebied. De huizen zijn minder groot en mooi dan in Macedonië. We gaan het Rila klooster bezoeken, dat het mooiste klooster van Bulgarije moet zijn. Daar kunnen we ons iets bij voorstellen! Binnen mogen we helaas geen foto’s maken.
Men noemt het ookwel “Het klooster met de zebrahuid”, vanwege de zebratinten van het bouwsel. Het interieur is versierd met 1200 fresco’s met Bijbelse taferelen. De Moeder Gods Ontslapeniskerk heeft ook prachtige schilderingen. Onze camping ligt 1,5 km verderop aan een riviertje dat enorm veel herrie maakt, heerlijk! We zitten op 1200 meter met zicht op de bergen. Wat wil een mens nog meer. 
Ons klokje in de tent staat nog op de tijd van Macedonië (daar is het 1 uur vroeger), dus we zijn voor ons doen laat op pad (9 uur). Wel heerlijk geslapen aan het beekje. We hadden het raam van de tent wat dichtgedaan, omdat het een stuk kouder was vannacht: 5 graden! Daardoor hadden we niet door dat het zonnetje al volop scheen. We rijden vandaag naar Sofia. Sofia is de hoofdstad van Bulgarije. Het valt ons erg tegen ten opzichte van Skopje. Grauw en grijs, geen gezellige terrasjes, zuurkijkende mensen, veel zigeuners en grote krottenwijken.
Geen gezellige stad om rond te lopen, dus we vertrekken meteen richting Burgas. Burgas is een stadje aan de Zwarte Zee, dus we doorkruisen Bulgarije van West naar Oost. We rijden over een wat bredere weg vandaag. We hebben gelezen over de rozenvallei, wat erg mooi moet zijn. We komen inderdaad veel velden tegen met rozenstruiken, de rozen zijn helaas leeggeplukt om er rozenolie van te maken. 1 liter Bulgaarse rozenolie kost ruim 5000 euro en je hebt ongeveer 3 ton bloemen nodig om één liter olie te maken. We rijden langs velden paarse bloemen (het lijkt wel lavendel), zonnebloemen, wijngaarden en graanvelden, erg mooi. 
Dan komen we aan in Burgas en gaan we naar de zee. Het is een echte badplaats. Erg sfeervol, er zijn grote parken aangelegd pal naast het strand. We rijden een stukje door naar waar het wat rustiger is. We lopen het zwarte strand op en wat blijkt we staan ineens midden op een naturistenstrand. Co staat te praten met een man die wel een shirt aan heeft en heeft het dus niet meteen door. Opeens zegt hij “Eef we staan midden tussen de blote(p/r)ikken. Wij vriendelijk knikken, een foto maken van de Zwarte Zee en weer weg. 
Daarna naar de camping en lekker bijkomen van een vermoeiende dag. We staan op een beetje duistere camping, de eigenaar is aardig maar daar is ook alles mee gezegd. Liever niet douchen dan in deze douche! Als we de volgende dag willen wegrijden is het hek nog gesloten en de eigenaar nergens te vinden. Dan maar de route voor de komende dagen uitzoeken, nog niemand aanwezig. We kloppen op alle deuren en ramen en gaan dan maar ontbijten (wat we meestal onderweg doen). Dan ineens uit het niets is de eigenaar er en opent de gate. Wij zwaaien vriendelijk en hij buigt als een knipmes en wenst ons een goede reis. Onze eerste stop is het schiereiland genaamd Nessebar. Het is één van de oudste steden van Europa. De geschiedenis gaat eeuwen terug wat te zien is aan de restanten uit de Griekse tijd, Byzantijnse basilieken en de typische huizen uit de Renaissance, opgebouwd uit kalksteen en hout. Het geheel is autovrij. Het valt ons op dat vooral in de badplaatsen waar toeristen komen er veel aan wordt gedaan om het een goede en gezellige uitstraling te geven. Overal zie je mensen de straat aanvegen, er zijn veel mooie plantsoenen en bomen geplant. Buiten deze plaatsen is er natuur & landbouw. We zouden best graag wildkamperen maar het is niet makkelijk om daar een goede plek voor te vinden en campings zijn er vrijwel niet. Dan komen we aan in Varna, waar we even boodschappen doen. Het is een immense Carrefour, maar gek genoeg is op de groentenafdeling weer alleen aardappels, uien, kool en paprika te vinden. Als je nog niet creatief kon koken, dan leer je het hier wel! We besluiten om 5 kilometer voor de grens te stoppen en de camping op te zoeken die we op internet hebben gevonden. Het blijkt niet veel bijzonders. Net als de meeste campings die we bezochten in Bulgarije is het sanitair een oud betegeld varkenshokje en niet al te fris (overigens wel lekker heet water). We besluiten opnieuw internet te raadplegen en vinden een camping met goede referenties 15 kilometer over de grens in Roemenië. Dus wij rijden verder en passeren de grens van Bulgarije. Er is niemand in het grenshokje aanwezig en we rijden gewoon verder. Kennelijk is Bulgarije binnenkomen lastiger dan eruit gaan! Sbogom Bülgariya!
Voor meer foto’s zie map 14. Bulgaria in de Gallery.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten