Etosha National Park

We hebben zin om vandaag naar Etosha te gaan. Het park is bijna 23.000 km2 groot en staat bekend om de immense zoutpannen die er zijn en natuurlijk de grote kuddes wild. Eerst nog even John onze verzekeringsman in Zuid Afrika bellen. Eef zag ineens dat onze autopolis die we in Nederland hebben afgesloten voor tijdens het reizen eind Februari afloopt. Dat is over 3 dagen! Gelukkig regelt John meteen dat onze eigen verzekering weer gaat lopen. Onderweg drinken we koffie onder een grote boom. Er staan hier overal termietenheuvels met bijzondere vormen.

Veel eerder dan we verwachten zien we een bord naar het park. We wisten niet dat hier ook een gate was. Veel leuker natuurlijk om meteen al door het park te rijden.

Als we bij de King Nehale Lya Mpingana gate aankomen, krijgen we een permit. Voor het betalen van de entree en de overnachtingen moeten we naar een kamp. Het dichtstbijzijnde kamp is Namutoni, gemaakt rond een oud Duits fort.

5 jaar geleden waren we hier ook, maar in een andere tijd van het jaar. Het heeft de afgelopen weken veel geregend. We zijn benieuwd of we dieren zullen zien. Omdat er overal genoeg water voor hen te vinden is, zijn ze nu niet afhankelijk van de waterholes. Op weg naar het kamp zien we vooral zebra’s, giraffen, impala’s en wildebeesten.

De natuur is erg apart hier. We stoppen bij de Etosha pan; de grootste pan van het park (60km x 110 km). Je kijkt er in het oneindige.

We besluiten vannacht in Halali te slapen. Het is stil op de camping, we mogen zelf een plekje uitzoeken. Na het eten wandelen we naar het waterhole dat iets verderop ligt. Heerlijk om op de rotsen te zitten en te wachten of er iets gebeurt. Na een tijdje komt er een olifant aangelopen. We volgen zijn bewegingen, hij gaat drinken bij het water.

Na de zonsondergang lopen we terug naar de tent. Het enige geluid dat we dan nog horen zijn twee honeybadgers die alle vuilcontainers afstruinen op zoek naar eten.

We gebruiken Etosha eigenlijk om doorheen te reizen. De natuur is schitterend en als we dieren zien dan is dat meegenomen. Zo heerlijk om lekker op ons gemak te rijden, kopje koffie bij een waterhole en allerlei loopjes nemen.

Op de weg komt ineens een neushoorn aangestapt. Hij lijkt gewond in zijn gezicht.

Ook zijn er heel veel verschillende vogels. De wevertjes maken enorme nesten in de bomen.

Rond het middaguur komen we aan bij Okaukuejo, het volgende kamp. Co kookt een heerlijke maaltijd met spruitjes, gebakken aardappeltjes, spekjes en blauwe kaas. De squirrel hoopt dat er ook iets voor hem te halen is.

‘s Middags installeren we ons op een bankje bij het waterhole. Dit is genieten!

De laatste dag van Februari vandaag en we staan in het donker op. We willen het park uitrijden via de westelijke uitgang en dat is ruim 200 kilometer. We rijden zo rond de 35/40 kilometer per uur.

Het is stil in het park, zowel qua auto’s als dieren. Dat laatste is jammer, maar toch genieten we van de natuur en het relaxte rijden.

We zien twee hyena's het veld afstruinen en een paar jonge jakhalsjes die aan't spelen zijn.

We zien heel veel karkassen liggen, vooral van giraffen. Als we erbij stoppen, ruiken we het ook!

Om half 2 zijn we bij de Galton gate. De auto wordt grondig onderzocht. Ze willen zien of we geen stropers zijn of andere dingen bij ons hebben zoals horens of schedels. Via een asfaltweg komen we aan bij Oppikoppi in Kamanjab. We schrijven ons in voor de camping en het blijkt dat we als overlanders niet hoeven te betalen voor de overnachting. Super toch! We zetten de tent op en gaan in het restaurant zitten werken. Vanavond eindelijk ons eerste wild: een gemsbokfillet! Een mooie afsluiting van een paar dagen Etosha.

Voor meer foto’s zie map 62. Namibia in de gallery.