Welcome in Ghana!

Via een smalle weg met allemaal kraampjes rijden we naar de grensovergang van Ghana. Het is druk, vooral veel vrachtverkeer en bussen. Toch gaat hier ook alles heel soepel. Men wijst ons na elk bureau de weg naar het volgende bureau. Eigenlijk zijn RHD (right hand drive) auto’s verboden in Ghana, maar omdat we 'ín transit’ zijn doen ze er niet moeilijk over. Na een half uurtje rijden we Ghana binnen. Het is ontzettend groen met ook veel plantages. De dorpen zien er wat ontwikkelder uit dan we tot nu toe zagen.

Het is al laat als we de zijweg inslaan naar de Ezile Bay Lodge. Het is een track dwars door dorpjes. Er zijn veel zelfgemaakte drempels en smalle bruggetjes. Het begint te schemeren en we doen een uur over 20 kilometer. Als we bij de lodge aankomen, is het inmiddels pikkedonker. We slaan onze tent open, eten even wat en gaan daarna naar bed. Er is geen verlichting, dus we zien niets. Wel horen we dat de zee vlakbij is. ‘s Morgens kijken we in het rond. Het is een schitterende baai waar we staan.

De lodge is vrij basic. We besluiten een ander track te nemen naar Dixcove. We rijden weer door dorpjes en dalen dan af richting de zee waar een weg zou moeten lopen. We komen langs een school.

Er zijn ontzettend veel kindertjes hier. We rijden naar beneden richting de zee, het is een pittige track. Dan worden tegengehouden door een jongetje, Peaceful is zijn naam.

Peaceful vertelt ons dat we niet verder moeten rijden, omdat er aan het eind van het track een rivier is waar we we niet over kunnen. Eef raakt met hem in gesprek. Als ze een foto van hem maakt, gaat hij heel serieus staan. Hij is zelf erg tevreden over het resultaat, hihi.

Eef geeft hem een Mauritaanse munt waar hij heel blij mee is. Dan keren we terug en gaan naar de andere route. Dixcove is een vissersdorpje, waar een oud fort is. Er heerst een enorme bedrijvigheid.

Als we verder rijden zien weer veel palmvruchten langs de weg met weegschalen en er staan ook schelpdieren in plastic kratten die je kunt kopen. Alleen de lucht al vergaat je het eten.

We nemen een track langs zee naar Busua, waar we op zoek gaan naar een lodge. Het is pas 10 uur, maar we willen gewoon stoppen. Gister was zo’n lange dag.

We vinden Busua Beach Lodge, een vrij luxe lodge waar het ons wel wat lijkt om de rest van de dag te verblijven. We krijgen electra, wifi en kunnen heerlijk douchen. Kortom een fijn dagje. We verwennen onszelf door in het restaurant aan zee te eten. Een gezellige avond samen!

Vanmorgen nemen we de kustroute naar Elmina. We rijden lekker op ons gemak. Het is opvallend hoe anders de dorpen in Ghana eruit zien. Veel meer stenen huizen in plaats van hutten en ook ziet alles er veel netter uit. Er slingert veel minder afval in het rond.

Ook zijn de prijzen hier veel lager dan bijvoorbeeld in Ivoorkust. In Elmina willen we naar de kust rijden, om daar de route naar Cape Coast te nemen. We komen dan ook langs een Portugees fort dat na de verovering door de Nederlanders voor de slavenhandel is gebruikt. We rijden over een markt en het wordt drukker en drukker en nauwer en nauwer.

Op een gegeven ogenblik stapt een man van zijn fiets en hij vraagt waar we naar toe moeten. De brug die we dachten te nemen blijkt afgesloten. Als we het fort willen zien dan moeten we de auto hier laten staan en verder gaan lopen. Midden op deze markt onze auto neerzetten, lijkt ons niet zo’n goed idee. Dus Co gaat keren tussen de kraampjes in. Het kost wat moeite in de drukte en we komen geen aandacht tekort. We rijden terug naar de hoofdweg en slaan bij Cape Coast af naar Kakum National Park. Dit park is door de lokale bevolking gestart en inmiddels in handen van de overheid. Wel zijn er nog 52 dorpjes in het gebied, allemaal langs de rivier gelegen. Het park is 360 km2 en bestaat uit regenwoud. Als we in het park aankomen, gaan we eerst even een broodje klaarmaken. Dan wandelen we met een gids door het woud. We lopen naar het beginpunt van de canopy tocht.

Het zijn 7 stations die met elkaar verbonden zijn door schommelende loopbruggen. De loopbruggen zijn aluminium trappen die in touwen hangen en waarop planken liggen; interessante constructie!

De stations zijn hoog vastgemaakt in de bomen.

Er zijn in dit park onder andere diverse soorten apen, bijzondere antilopes en olifanten. We horen de apen wel, maar zien ze helaas niet. Ook ander wild laat zich vandaag niet zien. Nu is er een groep mensen voor ons die werkelijk zoveel kabaal maken, dat als ik een dier was ik ook ergens anders heen was gegaan! We genieten van de tocht en het uitzicht over de toppen van de bomen.

De hoogte is tussen de 35 en 40 meter. Het is ontzettend vochtig warm, 37 graden. Een uurtje later zijn we terug bij de auto. Omdat het nog vroeg in de middag is, rijden we naar Kokrobite waar we bij Big Milly’s backyard willen kamperen. Wel grappig dat ook hier de auto's enorm volgepakt zijn.

De GPS geeft als aankomsttijd 4 uur aan, een mooie tijd om aan te komen en rustig alles te doen. Tien kilometer voor Kokrobite komen we echter in een hopeloos lange file terecht. Wat blijkt; ze zijn met de weg bezig. We hebben een vertraging van ruim 2 uur en komen pas na zessen aan bij de backpackerslodge. Als we de tent opgezet hebben, is het donker. We eten wat in het restaurant om niet in het donker te hoeven prutsen. Het restaurantje ligt aan het strand en er waait een lekker fris windje. We blijven na het eten nog even zitten en hopen dat de tent intussen wat afgekoeld zal zijn. De nachttemperatuur was de afgelopen nachten rond de 25 graden, ons dekbed hebben we niet nodig! Wel apart dat we het al maanden droog en warm hebben, de laatste regen was in Frankrijk. Slaap lekker! Na een erg warme nacht staan we op. Eef gebruikt de Afrikaanse douche; oftewel ze vult een emmer water in de bron en neemt hem mee naar een rieten omheining waar ze met een klein bakje het water over zich heen gooit. Wel lekker om even de warmte uit je lijf te krijgen! We hopen dat we in Accra een andere plek zullen vinden, zodat we niet weer helemaal terug moeten hierheen. Eerst rijden we naar de Ambassade van Togo om een visum te regelen, aan het eind van de ochtend is het al klaar. Dan door naar de Ambassade van Benin. Daar doen ze wat moeilijk, we moeten allerlei kopieën regelen en hadden eigenlijk voor 11 uur de papieren moeten inleveren. Als we niet extra betalen, kunnen we de paspoorten pas op maandag ophalen. Na wat heen en weer gepraat, lijkt de man toch akkoord dat we het morgenmiddag weer ophalen. We’ll see. We gaan op weg naar een overnachtingsplek aan zee, die Eef op iOverlander gevonden heeft. Accra is een erg moderne stad en we zien veel winkels die we ook in Zuid Afrika hebben. Bij Next Door Beach resort is de eigenaar Sloe erg vriendelijk. We mogen er gratis staan. Omdat we graag elektriciteit hebben (in deze hitte trekt de tweede batterij het niet om de vriezer en koelkast te laten draaien), betalen we een vergoeding. We hebben een mooi plekje tussen de palmbomen aan de zee.

Het is een verademing hier te zijn, veel meer ons ding dan de backpackers plek van gisteren. Het blijft wonderlijk dat er weinig aan onderhoud en opruimen gedaan wordt; het zou echt een pareltje kunnen zijn. We eten een visje, heerlijk! Dan lekker slapen, de zee beukt op de golven en het waait lekker in de tent.


Voor meer foto’s zie map 53. Ghana in de gallery.