Relaxen in Senegal

Na het ontbijt lopen we naar het strand. Een jongen vraagt of we gasten zijn van het hotel, eeeeh jaaah. Dan zet hij twee ligstoelen met een handdoek voor ons onder de palmbomen neer. Heel vervelend! We lezen, zwemmen, slapen; kortom genieten. We kopen wat tomaten, bananen en passievruchten van een koopvrouw. Ze is niet zo te spreken dat we een Afrikaanse prijs willen in plaats van een Europese, maar uiteindelijk gaat ze akkoord.
Senegalezen zijn erg vriendelijk en nieuwsgierig. Ze schudden onze hand en willen weten hoe we heten. De koopvrouwen mogen kennelijk niet op het strand van het hotel komen, want ze blijven op een afstandje staan. Ze zijn zo vrolijk en enthousiast, dat je hen niet kunt negeren!

De laatste keer even eten in het hotel en dan naar bed. ‘s Nachts koelt het lekker af tot een graad of 20. We staan om 7 uur op. Als we  klaar zijn met alles en de auto weer is ingepakt, lopen we naar de eigenaar om hem gedag te zeggen en te bedanken voor zijn gastvrijheid. Echt bijzonder! Nog even adressen uitwisselen met het personeel. We zullen toch raar opkijken als ze ineens in Zuid Afrika bij ons voor de deur staan hihi! Ze zwaaien ons enthousiast uit. We rijden door het dorp en dan gaan we op weg naar Kafountine. We stoppen om te kijken naar de aanwas van de mangrove bossen. Er zitten ook veel vogels in dit gebied.


Opvallend dat er veel rijstvelden zijn, dat hadden we hier niet verwacht. Het oogsten van de rijst is leuk om te zien. De vrouwen reageren enthousiast als we vragen of we een foto mogen maken.
Er zijn ontzettend veel politiecontroles onderweg. Ook zien we veel zwaar bewapende militairen en als ik zeg zwaar bewapend dan is het ook echt zwaarbewapend; met enorme gordels vol munitie om hun nek zoals je dat ziet op TV. Maar goed wij rijden rustig verder. Dan worden we aangehouden door een politieman. Hij beweert dat we niet bevoegd zijn om zoveel  bagage te vervoeren en zeker niet op de manier hoe het op, aan en in onze auto zit. Hij moet ons helaas bekeuren. Heerlijk toch, als je de auto’s en busjes hier langs ziet komen waar van alles op-en aangebonden is, tot en met geiten toe! Wij grappen wat, zeggen dat we het niet begrijpen en ook dat we niet betalen. Hij blijft nog een tijdje doorgaan. Dan vraagt Eef hoe lang het rijden is naar het volgende plaatsje. Die vraag beantwoordt hij gretig, zodat hij ons vervolgens zonder gezichtsverlies te lijden door kan laten rijden. Eef koopt een baguette in een dorpje waar we doorheen komen.
Als we aankomen in Kafountine dan vinden we het beiden niks en besluiten we gewoon door te rijden naar de Gambia. Op deze weg zijn er nog geen drempels gemaakt, daarom hebben de lokale bewoners zelf een wegversmalling gemaakt. Ook effectief!
Als we aankomen bij de grens van Senegal moeten we even langs de politie voor een stempel in ons paspoort. Bij de Douane moeten we 10 minuten wachten, want de man is even met lunchpauze. Na een aantal vragen krijgen we ons paspoort en carnet weer terug en kunnen we verder. Heerlijk dat het ook zo voorspoedig kan! We verlaten Senegal nu voor een weekje, en komen na Gambia weer terug.

Voor meer foto’s zie map 48. Senegal in the Gallery.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten