Het is heerlijk dat het vandaag droog is en we genieten van het uitzicht. De herfstkleuren zijn prachtig. 
We hebben allebei zin om vroeg te stoppen. Dus we rijden naar een parkeerplaats in Paffendorf, zo’n 20 kilometer voor Keulen. Daar aangekomen slaan we onze tent open, zetten onze stoeltjes neer en nemen een lekkere kop koffie/thee. Na bijna een week regen, is dit echt genieten en we realiseren ons dat we daar onze hele reis al mee verwend zijn! We blijken niet helemaal strategisch te zijn gaan staan, onze Duitse 81 jarige buurman zet zijn luie stoel zo neer dat hij alles wat we doen kan volgen en becommentariëren (met een fles bier en een fles schnaps). In het begin is het wel grappig, maar vervolgens worden we er erg moe van. Na het eten gaan we dus in de auto zitten, lekker rustig! Als we opstaan, begint het licht te worden. Voordat de buurman in beweging is, zijn wij al vertrokken naar Keulen. Al rijden we niet door het Ruhrgebied, (één van de grootste industriegebieden van Europa), ook hier is veel zware industrie.
In Keulen zoeken we even naar een parkeerplek. Het barst er van de parkeergarages, maar daar passen wij niet in. Vlakbij het Rathaus vinden we een parkeerterreintje. Bij het Rathaus zijn allemaal trouwerijen aan de gang. Wij lopen naar de Keulse Dom, die hoog staat in het rijtje bezienswaardigheden in Duitsland die je gezien moet hebben.
Het is inderdaad indrukwekkend zo groot als het gebouw is. Jammer dat het zo zwart/vies geworden is, daardoor zie je veel minder details. Uiteraard lopen we ook even binnen. Er zijn bijzondere glas-in-lood ramen uit de 14e en 16e eeuw en drie-dimensionaal houtsnijwerk. 
Ookal is het nog vroeg, het is al ontzettend druk met toeristen in de stad. Jammer genoeg zijn we net te vroeg voor de kerstmarkten waar Keulen bekend om staat. Rondom de Dom is het een grote bouwput. Als we richting het station lopen zien we veel zwervers en het stinkt verschrikkelijk naar pies. Op de Glockengasse ruikt het echter bekend; 4711 Eau de Cologne, oftewel Keuls water wordt hier geproduceerd sinds 1794. De naam 4711 komt van het huisnummer van het pand. 
We wandelen door de Altstadt naar de rivier de Rijn. Hier is de Hohenzollernbrücke, al sinds het begin van de 20e eeuw. We wandelen ook nog even door de winkelstraten, maar dat is ons wat te druk. Vlakbij de dierentuin is een kabelbaan die de Rijn overgaat. 
Vanaf hier hebben we mooi uitzicht over de stad. 
Ook gaat de kabelbaan over de sauna heen haha zien we opeens allemaal blote mensen beneden ons. 
Om eerlijk te zijn valt Keulen ons wat tegen. We genieten eigenlijk meer van de leuke kleine Duitse dorpjes en plaatsjes die we op het platteland tegenkomen met schitterende vakwerkhuizen. Sehr Gemütlich!
We rijden vandaag tot aan Winterberg, waar we een erg mooie camperplek vinden met uitzicht over het dal. Het is hier erg koud, toch is het heerlijk onder ons donzen dekbed! Als het donker wordt, zetten we onze klokjes een uur achteruit, aangezien vannacht de wintertijd ingaat in Europa. Als we om 7 uur opstaan is het 3 graden, en al heerlijk licht buiten. Even lekker douchen zodat we vanavond weer wild kunnen kamperen. We hebben vandaag een reisdag dwars door het Duitse binnenland heen. We hadden gehoopt op wat zonneschijn, maar het blijft een bewolkt en soms een mistig geheel. Wel mooi uitzicht tijdens het koffiedrinken. 
We zijn benieuwd of we er nog iets van zullen merken als we in Oost-Duitsland zijn. Op een bepaald moment zien we een bord langs de kant van de weg staan. Dat spreekt voor zich.
En daarnaast staat een steen die gespleten is en weer samengevoegd. Op de gedenkplaat staan 10 eikenbladen en 5 eikenbladen, die het samengaan van de verschillende West- en Oost Duitse staten symboliseren.
Ook hangt er een informatiebord met foto’s waar je kunt zien hoe het er op deze plaats destijds eruit zag. Moeilijk voor te stellen! 
We hebben vandaag wat moeite om een goede plek te vinden om te kamperen. De eerste plek is achter een Bierstube met harde muziek en allerlei hangjongeren. De tweede plek is in Magdeburg aan de rivier de Elbe, maar daar is een drukke markt aan de gang die voorlopig niet voorbij lijkt te zijn. 
Uiteindelijk komen we tegen het donker aan op een parkeerplaats bij een restaurantje in het bos. Op het geluid van honderden overtrekkende ganzen na is het lekker stil. Als we opstaan is het 0 graden. Vannacht was het zelfs minus 3 graden en er zit dus ijs op de tent. Gezond fris weertje zullen we maar zeggen. We vervolgen onze weg naar Berlijn. Er hangt nog een beetje mist, en het zonnetje probeert er doorheen te dringen. 
Na een half uurtje rijden we in de zon met een strak blauwe lucht, heerlijk! Bij de koffie horen en zien we weer veel ganzen die op weg gaan naar het Zuiden. Het intrigeert ons, aangezien we zelf ook op weg gaan naar het Zuiden. 
Net na twaalf uur komen we aan op een stadscamperplaats in het midden van Berlijn. Het is overvol. Gelukkig vindt de eigenaresse het erg bijzonder om ons in onze Afrikaanse auto daar te hebben en ze geeft ons toch een mooie plekje. Een plek die eigenlijk niet is toegestaan voor auto’s of campers hihi. Na de lunch maken we een plan. Het is nog zo vroeg dat we besluiten om nu de stad in te gaan. Het is weliswaar fris, maar met een mooie blauwe lucht. Wij genieten! Als eerste lopen we naar een memorial van de Berlijnse muur bij de Bernauer strasse. 
We kunnen ons allebei nog erg goed de beelden op TV van destijds herinneren, van mensen die tijdens de val van de Muur met allerlei gereedschappen in de Muur stonden te hakken. Hier staat nog een oud stuk Muur, dat door een kunstenaar met ijzeren staven is verlengd. 
Ook staan er zuilen met informatie, zowel gesproken als uitgebeeld met foto’s. Er is een ijzeren wand met foto’s van mensen (zelfs kinderen), die zijn neergeschoten tijdens hun vluchtpoging. 
Het geheel geeft een goede indruk van hoe het hier was tijdens de Muur. Dan lopen we verder en komen door de Joodse wijk. Het is een raar idee dat na al de verschrikkingen van de Tweede Wereld oorlog er nog steeds zware bewaking nodig is bij Joodse gebouwen en synagogen. 
De ‘Brandenburger Tor’ is de volgende bezienswaardigheid waar we naar toe wandelen. Dit is de belangrijkste en enige bewaard gebleven poort van Berlijn. 
Het is gebouwd naar het model van de Propyleeën, de toegang tot de Acropolis. Wel apart is dat de beeldengroep (een quadriga: tweewielig wagen met 4 paarden) in 1806 door Napoleon meegenomen is naar Parijs. Een Duitse Maarschalk heeft het echter 8 jaar later terug naar Duitsland gebracht. Sindsdien draagt de godin Victoria een staf met een Pruisische adelaar en een ijzeren kruis met lauwerkrans. 
Dit is een replica, het origineel is tijdens de Tweede Wereld oorlog vernietigd zoals veel van de binnenstad van Berlijn. Het is erg druk. Iets verderop ligt het ‘Reichstag’.
In dit parlementsgebouw zetelde de Rijksdag, de voorganger van het huidige parlement de Bondsdag. Het is een prachtig gebouw. Na de hereniging van Duitsland wilde men het parlement van Bonn naar Berlijn overbrengen. Aan het gebouw vonden ingrijpende architectonische aanpassingen plaats. Zo is er een transparante koepel midden op het dak geplaatst, waar vandaan je het vergaderende parlement kan zien. De transparantie vormt als het ware een metafoor voor de werking van de democratie.
Helaas is er vandaag geen mogelijkheid meer om het gebouw te bezoeken, tot 22.00 uur fully booked. We hebben heel in de verte vanaf de Brandenburger toren op de Strasse 17 Juni (vernoemd naar de volksopstand in de DDR in 1953) een hoge zuil zien staan. Het is een flinke wandeling van 2,5 kilometer er naar toe. Het blijkt een ‘Siegessäule’, oftewel een overwinningszuil naar aanleiding van de overwinning van de Pruisen op de Denen in 1864. 
We bekijken het geheel en we vragen ons af of de gaten kogel- en granaatinslagen van de oorlog zijn. 
We nemen de route door het Tiergartenpark.om naar de ‘Potsdamerplatz’ te gaan. In een pand aan de Tiergarten heeft de SS destijds al z’n plannen beraamd. Het park waar we doorheen lopen, is een mooi oud stadspark van 210 hectare groot. 
Ookal ligt het midden in de stad, het lawaai valt reuze mee door de bomen en struiken. Het is echt herfst en het regent hier bladeren. Leuk! Het brengt voor ons beide herinneringen boven om door het bos te lopen met al dat blad op de grond. Waar wij wonen in Zuid Afrika is het subtropisch en dus kennen we de herfst niet op deze manier. Dwars over het ‘Potsdamerplatz liep de Berlijnse Muur destijds. In het wegdek is dit op verschillende plaatsen aangegeven. 
Na de afbraak van de Muur in 1989 ontstond er een enorme bouwput. Inmiddels staan er een aantal mooie en zeer moderne gebouwen, zoals het Sony-Center. Het plein staat bekend om zijn vele theaters, filmhuizen en bioscopen en er hangt een gezellige sfeer. We nemen een kop koffie/thee en bekijken meteen even wat we nog verder gaan doen op onze stadroute. Als we weer buiten komen, blijkt het al te schemeren. We lopen snel door naar Checkpoint Charlie, het begin van de Amerikaanse zone en één van de bekendste doorlaatposten van Oost naar West. 
Ook hier zijn mensen op creatieve wijze van Oost naar West gevlucht (zoals in de kofferbak of onder de auto), en helaas niet altijd met een goede afloop. Op onze route komen we ook nog Trabantjes tegen. Dit waren DE auto’s van het Oosten in die tijd. 
Tegenwoordig is het een museumstuk of zoals hier in Berlijn kan je als toerist met zo’n auto de stad verkennen. Het is al laat als we teruglopen door de stad naar onze camperplek. Onderweg eten we bij een Italiaans restaurantje en we genieten van Berlin-by-night. 
We komen aan bij onze tent en gaan met een voldaan gevoel naar bed. Als we de volgende morgen opstaan, moeten we even wachten om te kunnen betalen aan de eigenaresse van de camperplek. Dus gaan we na het ontbijt eerst aan de slag met onze foto’s van gisteren, altijd leuk om weer terug te kijken. Rond negen uur vertrekken we. We rijden nog even naar de Dom, want daar was het gisteravond te donker voor. 
Daarna rijden we naar ‘Berliner Mauer East Side Gallery’, waar een stuk van de Muur nog staat (1316 meter lang) en dat door 118 kunstenaars na de omwenteling is beschilderd. 
Toevallig parkeren we naast een Afrikaanse Wijsheid. 
We staan hier even stil en kijken op de kaart hoe vreemd dit alles geweest moet zijn voor de mensen. De scheiding, de dreiging, het geweld en je vrienden, kennissen en familie aan de andere kant van de Muur. Bizar. Ook wel vreemd dat iedereen blij was op het moment dat de Muur “viel” en het wereldnieuws was, terwijl er bijvoorbeeld in Israël en Palestina en zelfs in Ierland nog dagelijks aan muren wordt gebouwd tussen bevolkingsgroepen met verschillende overtuigingen. Meer dan bizar. Toch? Wij verlaten Berlijn met een goed gevoel en in de wetenschap dat het een stad is waar je zeker langer door kunt brengen. Mooi, leuk, gezellig, bouwstijlen oud en nieuw op elkaar afgestemd. Er wordt nog wel veel gebouwd, maar mooi en met stijl. We rijden door richting Dresden. Onderweg zien we grote groepen kraanvogels in de weilanden en we vragen ons af of we vanochtend hoog in de lucht ganzen hebben gezien of deze jongens?
Het is nog vroeg als we stoppen, even alle indrukken verwerken. We slaan onze tent op in Ortrand, op een parkeerplaats bij een verlaten camping. Het is koud, dus we zitten lekker in de auto te werken aan ons blog. Na het koken is het al weer tijd voor onze onverwoestbare, heerlijke, fantastische tent, waar we iedere avond naar uitkijken. We snappen inmiddels wel waarom je onze tent weinig in Europa ziet. In de herfst is een tent met een binnentent waarschijnlijk fijner, bij ons ontstaat er condens in de tent en dan wordt het tentdoek erg nat. Ook vannacht daalt de temperatuur weer tot rond het vriespunt. Vandaag is onze laatste dag in Duitsland. In Moritzburg komen we langs het slot, best vreemd dat de vijver eromheen helemaal leeg is.
We rijden eerst naar Dresden, een erg mooie stad aan de rivier de Elbe. We parkeren bij het operagebouw. Het is nog vroeg.
Ongelooflijk als je bedenkt dat in de Tweede Wereldoorlog hier alles platgebombardeerd is, en hoe het er nu uitziet. Kerken, paleizen en musea, wij krijgen slechts een kleine indruk van wat de stad te bieden heeft. 
Yenitze is een markant gebouw, waar vroeger een sigarettenfabrikant in zat en tegenwoordig een hotel & restaurant zetelt. 
Co vindt Dresden de stad van de torentjes, nu zien we er inderdaad wel erg veel! 
Als we weer verder rijden, zien we op het platteland op de landbouwvelden tegen de bosrand allerlei herten. Net iets te ver weg voor een foto, maar we realiseren ons opeens hoe we het wildlife van thuis missen! Lebewohl Deutschland!
Voor meer foto’s zie map 37. Germany II in de Gallery.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten