Het oude Athene

Het is even voor half acht en we staan bij de bushalte te wachten om de stad in te gaan. We zijn vroeg want we verwachten erg warm weer vandaag. De temperatuur is nu al 25 graden. Na de bus moeten we nog een paar haltes met de metro. We vinden het erg leuk om in een ander land het openbaar vervoer uit te proberen. Binnen een half uur zijn we op de plaats van bestemming. Als eerste gaan we naar de Akropolis. Akropolis betekent in het Grieks het hoogste punt van de stad (letterlijk: boven stad). Door de ligging is het van kilometers ver te zien voor wie Athene nadert.
In 2000 voor Christus was hier al een burcht. De Akropolis bleef de religieuze kern van de stad, ook toen de bevolking zich in de benedenstad ging vestigen. We laten de andere bezienswaardigheden op het terrein even voor wat ze zijn en besluiten rechtstreeks naar boven te lopen naar de Akropolis. omdat het vrij druk aan het worden is en het kwik alleen maar oploopt. Boven aangekomen gaan we eerst door een grote poort genaamd Propyleeën die alle bezoekers moeten passeren om naar het Pantheon te gaan. En dan komen we aan bij het Parthenon. Wat indrukwekkend! Het was de tempel voor Athena Parthenos (de Maagd), die de beschermgodin was van de stad Athene. We realiseren ons waar we lopen en wat we al zo dikwijls op foto's, films of TV gezien hebben. De tempel is een zogenaamde peripteros, dat wil zeggen dat hij aan alle kanten door zuilen is omgeven. We kijken op ons gemak rond. De oude Athenatempel, was de belangrijkste tempel, voordat hij door de Perzen werd verwoest en het Parthenon haar functie overnam.
De Erechtheion is één van de voornaamste heiligdommen, in religieus opzicht zelfs belangrijker dan het Parthenon. Ook het uitzicht over de stad is prachtig. Dan lopen we naar beneden en bekijken het theater ofwel het het Odeion van Herodes Atticus, dat aan de voet van de berg ligt. Er worden nog steeds muziekuitvoeringen gegeven, er is plaats voor zo’n 5000 mensen. Aanvankelijk was het een overdekt gebouw, maar door de eeuwen heen is het dak verdwenen en nu heeft het het karakter van een openluchttheater. Onze volgende stop is het Dionysus theater, het oudste theatergebouw in Europa (6e eeuw v. Christus). We bekijken ook diverse andere tempels of beter gezegd de overblijfselen ervan. Wat opvalt is dat er overal veel restauratiewerkzaamheden bezig zijn. Lord Elgin, die ambassadeur van Groot-Brittannië was bij het Ottomaanse Rijk van 1799 tot 1803,  verzamelde met instemming van de machthebbers beeldhouwwerken op de Akropolis en liet ze overbrengen naar Groot-Brittanië. In 1816 verkocht hij vanwege geldgebrek veel stukken aan het British Museum. Daar zijn nu dus de meeste sculpturen van het Parthenon te zien, ondanks grote druk van de Griekse regering om ze terug te geven. Na de koffie bezoeken we eerst de antieke marktplaats van Athene, de agora. Het was het centrum van alle stedelijke activiteiten, waaronder politiek, handel, kunst en sport. Hier staat ook de tempel van Hephaestus, de best bewaarde klassieke tempel in Griekenland.
In het Agoramuseum staat de wet van de democratie, een Roos dingetje. Daarna gaan we naar Kerameikós, een oude begraafplaats. Het was een heilige weg waarlangs helden en staatslieden werden begraven. Bij de toegangspoort van de heilige weg splitsten de weg en kon je als priesteres of krijger de weg naar de tempel nemen en de andere weg ging naar een bordeel. We bekijken de vele monumenten die bij de graven horen. In het bijbehorende museum zijn voorwerpen te zien met erotische afbeeldingen. De temperatuur is inmiddels opgelopen tot 37 graden en we lopen dus behoorlijk te puffen. We lunchen even en gaan dan op zoek naar nog wat andere bijzondere plaatsen. Helaas sluiten de meeste bezienswaardigheden al om 3 uur ‘s middags. Als afsluiting gaan we naar het Akropolis museum. Het is voor ons wat onduidelijk of we hier nu de echte beelden zien of replica’s. Ook is er veel leeg en zelfs een lege zaal, de Grieken hopen daar de objecten uit het British Museum te kunnen plaatsen. De collectie valt ons wat tegen, het is wel een mooi gebouw.Na het museum lopen we langs de markt en vervolgens nemen we weer de metro en de bus en zijn binnen 20 minuten terug op de camping. Het is een heerlijke temperatuur en we zitten nog tot laat bij de tent. Een kopje thee en tanden poetsen en dan gaan we slapen.
De volgende dag een filosofische dag, want we gaan naar de Filopáppusheuvel. Deze “heuvel der muzen” is al sinds de oudheid een inspiratiebron voor dichters. Een dag voor Roos want die is hier gek op. We lopen over paden onder de pijnbomen die een prettig beschaduwd doolhof vormen en we komen eerst langs de grot waarin de ter dood veroordeelde Socrates waarschijnlijk gevangen zat. Socrates was ter dood veroordeeld voor opruiende taal naar de jongeren en had de keus verbanning of de gifbeker. Hij koos de gifbeker. En zijn leerlingen (waaronder Plato) waren erbij toe hij deze beker leegdronk. Dan wandelen we naar de top van de heuvel. Daar staat een marmeren tombe en monument voor de Romeinse senator Filopáppus, die erg van de klassieke Griekse cultuur hield. Ook hebben we hier weer een schitterend uitzicht op de Acropolis. Vroeger was dit een uitkijkpunt voor generaals. Op de terugweg lopen we langs de Pnyx. Als Athene de wieg van de democratie is, dan is dit de exacte geboorteplaats. Nadat Athene in 508 v.C. een democratie was geworden, vergaderde het eerste congres hier wekelijks. Het kalkstenen theater uitgehakt in de heuvel heeft hier ruim 10.000 zitplaatsen. En zo lopen we verder via de Nimfenheuvel, de deme van koile (oude weg) naar de kerk van Agia Marina. Pfffff wat een leerstof krijgen we te verstouwen. Onder aan de heuvel gekomen even bijkomen en we vinden een koffietentje met lekkere taartjes en vooral ook schaduw want het is inmiddels boven de 33 graden. We kijken op de kaart en we zijn vlakbij het parlementsgebouw. We lopen hier na de koffie naar toe. Het is het oude koninklijke paleis.We bewonderen de de wachten in hun traditionele kledij met schoenen met pompoenen. Wij besluiten even te wachten en genieten dan van de aflossing van de wacht. Dit gaat gepaard met veel benenwerk in de lucht en geeft een slowmotion aan van een dans. Erg mooi om te zien.
In tegenstelling met andere landen waar we ook hebben gekeken naar aflossingen van de wacht was het hier erg rustig. Dan vervolgen we onze weg en wijst Roos ons de Tempel van Zeus (de Oppergod) aan. We zeiden het al een stichtelijk dagje van Roos. Na de tempel zoeken we een leuk eettentje voor de lunch. Het is even moeilijk om er één te vinden maar als we de toeristische “vreetschuurtjes” voorbij zijn, vinden we er één. We lunchen hier heerlijk en het blijkt dat we in een bijzondere wijk zitten. We zien veel orthodoxe geestelijken lopen en als we na de lunch verder lopen zien we heel veel winkels met kerkelijke attributen waar je diverse kerken opnieuw mee zou kunnen vullen, inclusief allerlei iconen. Echt prachtig. Het is inmiddels al zo’n 38 graden geworden en we gaan wat schaduw zoeken om bij te komen. We vinden een mooi plekje en besluiten hier even te gaan zitten. Eef en Roos gaan even wat winkels bekijken en Co rust lekker liggend wat uit op een mooie marmeren bank. Na een half uur komen de dames terug en vinden ze Co nog steeds in diepe slaap. Hij gebruikt vervolgens Eef als kussen en slaapt nog meer dan een uur. He he zegt hij dat was even lekker, even 10 minuten oogjes dicht en je kan de hele wereld weer aan. Ja, ja! Het is half zeven en we lopen richting het restaurant wat Roos heeft uitgezocht om ons te trakteren. De dag van Roos dus dit had ze ook uitgezocht. We lopen niet door het mooiste gedeelte van Athene, een vieze wijk, veel daklozen, zwervers en ook heel veel graffiti op de muren. Tenslotte komen we aan bij het restaurantje. Wat een leuke en goede keuze! Het is een klein restaurantje, in het midden is een slagerij en kaaswinkel en daar omheen tafeltjes om te eten. Voordat we gaan bestellen krijgen we al een schaaltje met flinterdunne gesneden vleeswaren en wat kaas. Heerlijk! Er heerst ook een aangename sfeer. We vragen aan de serveerster om iets lekkers voor ons te laten klaarmaken, wat zij denkt dat goed is qua smaak en hoeveelheid. Nou we hebben heerlijk gegeten. We kopen nog een aantal verschillende vleeswaren voor de komende dagen. Op weg naar de metro drinken we koffie op een terrasje. Roos en Eef willen graag de Akropolis by night zien dus we wandelen nog even verder. We komen langs de Areopagosrots. Hier was ooit de hoogste rechtbank van het oude Athene gevestigd en het is ook de rots waar Paulus, één van de apostelen, een beroemde toespraak hield voor filosofen. We zien nog net de zonsondergang en lopen daarna om de Acropolis heen. Dan passeren we het Odeion ofwel het theater van de Acropolis. Het is erg druk daar omdat er een opera wordt opgevoerd van Puccini: Tosca. We horen dat over 10 minuten de opera gaat beginnen en Eef staat ineens in een rij waar de kaarten worden verkocht. De hele voorstelling was allang uitverkocht, maar er zijn altijd mensen die niet komen opdagen. We horen Eef druk onderhandelen, we zien dat ze haar portemonnee trekt en betaald en binnen 5 minuten zitten we pontificaal in het theater midden voor het podium op 3 vip plaatsen. Genieten volop van de opera van Tosca op deze prachtige en bijzondere plek. Wat een ambiance, wat een ”licht”decor tegen de muren, wat een akoestiek, wat een sfeer, maar vooral wat een belevenis. Het is half één als we op straat lopen en merken dat het openbaar vervoer al gestopt is. Dus met een taxi naar de camping en naar bed met de stemmen van de opera nog in ons hoofd.. En…… gelukkig waren het gerookte vleeswaren die we vanavond gekocht hebben, dus die nog even in de koelkast gestopt. De volgende dag gaan we toch weer vroeg weg, want het is de laatste dag met Roos en we willen nog wat dingen ondernemen. Eerst naar het uiterste puntje van het vaste land van Griekenland en daar bezoeken we de Tempel van Poseidon (God van de Zee). Deze tempel stond (er staan nu nog alleen mooie statige marmeren pilaren), op de top van de heuvel en steekt schitterend af tegen het blauw van de Egeïsche zee. Daarna richting het meer van Vouliagménidie, een grote thermale bron om lekker een duik te nemen. Het schijnt dat deze bronnen ook een heilzame werking hebben. Als we er aankomen trekt het ons niet om er te zwemmen. Het water is fris (bijna koud), het ziet er vuil en smerig uit, er zijn veel bejaarden en gehandicapten. Men denkt zeker hier wonderen te verwachten, het lijkt Lourdes wel. En dan begint het nog te regenen en te onweren ook. Wegwezen dus! Naar een camping aan zee, ons kampje maken en genieten van de zon die inmiddels terug is. Er blijkt een restaurantje met schitterend uitzicht over de kustlijn en zee en lekker eten. een leuke afsluiting van een heerlijke vakantie samen!
Rest ons nog om Roos naar het vliegveld te brengen. Raar gevoel om haar te zien vertrekken, we hebben het zo ontzettend fijn gehad met z’n drietjes! We besluiten er een reisdag van te maken en te zien of we naar Macedonië kunnen komen. Voor de grens doen we nog even boodschappen want we weten niet wat we in Macedonië kunnen krijgen. We doen onze inkopen in een kleine supermarkt en de eigenaar vraagt waar we naar toe gaan. Macedonië zegt Co. Macedonië? Macedonië dat is Griekenland en jullie gaan zeker naar Skopje. Ja ook naar de hoofdstad Skopje, maar in Macedonië. Macedonië is van Griekenland zegt de man. Co voelt aan dat er iets mis is, knikt en zwijgt verder. Later blijkt wat er loos is: in Griekenland is er een provincie die Macedonië heet en toen Macedonië zelfstandig werd (voormalig Joegoslavië) maakten de Grieken bezwaar tegen die naam omdat ze dachten dat er dan verwarring zou ontstaan. Zij  willen dat het land Skopje heet. Zeer gevoelige kwestie dus. Het is rustig op de weg en we kunnen lekker opschieten. Het is fijn om vandaag wat verder te reizen zodat we morgen niets hoeven.

Aντίο, Ελλάδα!

Voor meer foto’s zie map 12. Greece in de Gallery.