Men vangt hier de hars in op door de bast van de boom in te kerven en daaronder een bakje te hangen waar de hars inloopt. Doet ons denken aan de rubberplantages in Indonesië. In Batalha bezoeken we een oud klooster wat niet meer in gebruik is. In eerste instantie wilden we de kerken voorlopig even links laten liggen, nadat we in Spanje er veel bekeken hadden. Maar de eigenaresse van de camping raadde ons aan wel langs 2 kloosters te gaan, die op onze route naar het Zuiden liggen. 
Het klooster van Batalha is in 1386 gebouwd en staat op de Wereld Erfgoedlijst. Ook is het tot één van de zeven wonderen van Portugal uitgeroepen in 2007. 
Het moest dienen als begraafplaats voor de leden van het Portugese koningshuis. Een aantal elementen van de kapel werden verwoest door een aardbeving in 1755. De onvoltooide kapellen, is een groep kapellen die oorspronkelijk bedoeld waren als begraafplaats voor koning Johan I. Om onduidelijke redenen werden de kapellen nooit afgebouwd. Indrukwekkend is ook een kapel waar de overblijfselen van twee soldaten uit de Eerste Wereldoorlog worden bewaard en bewaakt door twee soldaten. Ieder uur vindt de aflossing van de wacht plaats. Een bijzonder moment om mee te maken, vooral omdat er verder niemand bij is. We rijden rustig door op weg naar Alcobaça en hier bezoeken we het 2e klooster (ook weer op Wereld Erfgoedlijst). Dit klooster is nog in gebruik, ook al zijn er weinig monniken aanwezig. Net als alle andere kerken en kloosters doet het groots aan. Wat ook opvalt is de eenvoud. De kerk en het klooster zijn de eerste gotische gebouwen in Portugal. 
Opmerkelijk is de keuken met zijn gigantische open haard, hier kan men grote ossen en varkens op het spit zo onder zetten. En wij maar denken dat de monniken op water en brood leefden 
. 
De hele keuken is betegeld en er is ook een grote waterbak waar vers water uit een bron instroomt. Wij horen in de verte het Ave Maria, kippenvelmoment. Het blijken twee muzikanten die in een ruimte staan te zingen. Erg mooi! In de kerk zien we twee graftombes, van Peter I van Portugal en van zijn minnares en postuum wettelijk verklaarde echtgenote Inês de Castro. Peter’s vader, Koning Alfons IV van Portugal, had de minnares vermoord. Toen Peter na de dood van zijn vader de troon beklom liet hij haar opgraven en in de abdijkerk in een tombe plaatsen. Zelf werd hij later in de andere tombe begraven. De twee geliefden liggen er naar elkaar gekeerd, opdat zij op de dag van de verrijzenis elkaar in de ogen zouden kijken. 
Onze volgende stop is Obidos, waar juist het Chocolade festival plaatsvindt. Gedurende een aantal dagen veranderen de straten in het Middeleeuwse stadje in heuse etalages vol taarten en bonbons, die iedereen kan proeven en kopen. Het middeleeuwse stadje blijkt één van de meest pittoreske en best bewaarde vestingstadjes van Portugal. 
We wandelen door de sfeervolle straatjes met charmante witte huisjes die gemarkeerd zijn met blauwe en gele strepen en met bloemen versierde ramen hebben. 
Ook lopen we over de stadsmuur. Het valt ons trouwens op dat de Moorse invloed nog duidelijk te zien is in Portugal. De Moren brachten de Islamitische cultuur met zich mee. Zowel voeding, bouwkunst als taal (Algarve betekent bijvoorbeeld het Westen in het Moors) vertonen Moorse trekken. 
Net buiten de stadsmuren, bekijken we een aquaduct uit de Romeinse tijd. 
Hoogste tijd voor ons om door te steken naar zee en in Peniche vinden we een rustige plek aan zee, met schitterend uitzicht.
Voor meer foto’s zie album 5. Portugal (in de Gallery)
Geweldig wat jullie allemaal zien en meemaken. Soms krijg je zelf door jullie schrijfstijl het gevoel dat je echt meereist. Bijzonder om te lezen dat Martine " Look for me in rainbows” aan jullie heeft laten zien bij de start van de dag. Vanuit een " rustig" Vianen heel veel groeten en liefs! Wij maken ons hier op voor Koningsdag ;) Loes en Paul
BeantwoordenVerwijderenLieve Paul en Loes, leuk dat we jullie een beetje mee kunnen nemen! Koningsdag is aan ons voorbijgegaan, wij liepen in het Alhambra! x
BeantwoordenVerwijderen